نقص و بی‌توجهی به فضاهای ورزشی در مشهد

تابناک رضوی: شهروندان مشهد، در دورانی از تاریخ که ورزش و سلامتی از جمله اولویت‌های اجتماعی همه کشورها محسوب می‌شود، از ناچیزترین حقوقشان نیز محروم مانده‌اند. با افزایش روزافزون جمعیت شهر مشهد، انتظار می‌رفت توجه به فضاهای ورزشی نیز افزایش یابد، درحالیکه دستیابی به فضاهای ورزشی مناسب برای همه شهروندان، به یک رویا تبدیل شده و توزیع ناپایدار و نامتناسب فضاهای ورزشی، زخمی عمیق در تن این شهر به وجود آورده است.
یکی از مهمترین قصورات در سیاست‌های مدیریتی شهری، کمبود سرانه فضاهای ورزشی است که بر اساس آمار موجود، با استانداردهای بین‌المللی فاصله زیادی دارد. وضعیت فضاهای ورزشی در شهر مشهد نشانگر نابسامانی جدی در تعداد، اندازه، توزیع و کیفیت این فضاهاست. این نابسامانی مخصوصاً در بخش‌های گروه های ویژه مانند زنان، کودکان و یا معلولان یا در برنامه‌های ورزشی خاص مانند ورزش‌های زورخانه ای، پهلوانی و ورزش‌های محلی خراسان، به شدت قابل توجه است.
یکی از مسائل اساسی این نابسامانی، توزیع نامناسب فضاهای ورزشی در سطح شهر است. در حالی که برخی مناطق از شهر از فضاهای ورزشی بهره‌مند هستند، بسیاری از مناطق دیگر این امکان را ندارند و شهروندان مجبورند به دنبال فضاهای ورزشی مناسب به محدوده‌های دیگر بروند. این امر باعث افزایش هزینه‌ و زمان‌ صرف شده برای دستیابی به فضاهای ورزشی می‌شود. کمبود فضاهای ورزشی به خصوص در مناطق محروم، فاصله‌های اجتماعی را زیاد و جامعه ای بی‌ثبات ایجاد کرده است.
علاوه بر این، کیفیت ناپایدار و نااستاندارد فضاهای ورزشی نیز یکی از مشکلات اساسی است. اغلب فضاهای ورزشی در شهر مشهد با مشکلاتی مانند نبود تجهیزات مناسب، نقص در نگهداری و نظافت، و کیفیت ساختاری پایین مواجه هستند. این وضعیت باعث می‌شود که شهروندان نتوانند به طور ایمن از همه ظرفیتهای فضاهای ورزشی استفاده ایمن داشته باشند و مطمئن باشند آن فضا یا تجهیزات باعث ایجاد خطراتی برای سلامتی آنها نمی شود.
متأسفانه، اطلاعات کمی در دسترس است که نشان دهد شهرداری مشهد برنامه‌های موثری برای ساخت و توسعه فضاهای ورزشی مناسب دارد.این واقعیت ناامیدکننده نشان می‌دهد که در حوزه فرهنگ ورزش، سازمان‌دهی و رهبری مناسبی وجود ندارد.
مسئولان شهری باید به این واقعیت توجه کنند که ورزش، عاملی بسیار مهم در بهبود کیفیت زندگی افراد و توسعه جوامع است. عدم توجه به فرهنگ ورزشی و نبود تسهیلات مناسب، نشان از ناکارآمدی و بی‌توجهی به سلامت و رفاه عمومی شهروندان است. مدیران شهری باید به جای صرف منابع در پروژه‌های بی‌ثبات و بی‌اثر، به بهبود و توسعه فضاهای ورزشی بپردازند و از تمامی اقشار جامعه، به عنوان یک حق اساسی، حمایت کنند.
اصلاح و بهبود وضعیت فعلی از طریق تخصیص منابع کافی و بهره‌گیری از تکنولوژی و نظارت موثر،، نیازمند تغییر رویکرد و الگوی فکری مدیران است. اگر بخواهیم مشهد به عنوان یک شهر پیشرو و پویا شناخته شود، باید ابتدا به بهبود شرایط ورزشی و سلامتی شهروندان اهمیت داده شود. وقت آن رسیده است که مدیران شهری مسئولیت خود را در این زمینه بپذیرند و به ایجاد فضاهای ورزشی شایسته و با کیفیت توجه کنند.

دکتر سید رضا حسینی - معمار