ترفندهای تبلیغاتی با قصد گول زدن مردم

سعید دست افشان^*

با بررسی وضعیت استان اردبیل نتایج قابل توجهی از شرایط حاکم بدست می آید که گاه قلب هر شهروند دلسوزی را به درد می آورد.

نتایجی که گاهی مواقع از آن می توان به وجودبرخی سوء مدیریت ها ازگذشته های دور در مسایل استان پی برد که این مقوله ضعف درتوسعه متوازن استان رادرپی داشته است.

کسی چه می داند شاید بی توجهی به ظرفیت نخبگان حوزه های مختلف فرهنگی، هنری، ورزشی و... یکی ازعوامل سوء مدیریت در پیشبرد برنامه های توسعه ای استان اردبیل شده است.

ناتوانی درجذب سرمایه گذار، استفاده نکردن از ظرفیت مراکز علمی و پژوهشی در برنامه ریزی ها، تخصیص بودجه های ناکافی علی رغم وجود دستورالعمل های حمایتی ازآنها ، نبود برنامه ریزی مدون و اصولی جهت رشد و پیشرفت حوزه های محتلف اجتماعی و وجود این همه طرح عمرانی نیمه کاره به خصوص اماکن فرهنگی و هنری، احساس تکلیفی بر دوش دلسوزان جامعه می نهد تا عده ای فعال درحوزه های مختلف فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، هنری و ... شال وکلاه کنند و درعرصه انتخابات مجلس شورای اسلامی گام در راه خدمت رسانی بگذارند و کمرهمت را برای خدمت به شهر و دیار خودببندند.

این بسیار نیکو است که افرادی با وجود همه زحمت ها و سختی ها قصد دارند انواع تهمت و افتراو بی اخلاقی های حاکم در عرصه انتخابات را به جان بخرند تا به همنوعان خود خدمت کنند.

در این رهگذر شاید عده ای متاسفانه با به کار گیری انواع ترفندهای تبلیغاتی قصد گول زدن مردم را داشته باشند که این در واقع نادیده گرفتن حقوق قانونی آنها به عنوان مشارکت کنندگان اصلی در راستای تحقق عدالت و پیشرفت شهر و استان می باشد.

عده ای قصد دارند به هر شکل ممکن با استفاده از هر ابزاری و به هرقیمتی توجه مردم را به خود جلب کنند البته گاهی مواقع متاسفانه خود مردم هم برآن صحه می گذارند و با بی تفاوتی و عدم مشارکت سبب می شوند تا تصمیم گیری برای آینده استان به دست افرادی غیر متخصص و ناتوان بیفتد که این نتیجه ای جز آسیب های جبران ناپذیر برای استان در حوزه های مختلف را در پی ندارد.

چرا پروژه راه آهن اردبیل چندین دوره متوالی است که شعار انتخاباتی نامزدهای مجلس شورای اسلامی می شود و دریغ و افسوس که هر دوره ازمجلس شورای اسلامی به پایان می رسد ولی این حکایت به فرجام نمی رسد؟ چرا با وجود همه برو بیاها طرح منطقه آزاد اردبیل به سرانجام نرسید؟ و هزاران چرای دیگر.

دراین شرایط است که نقش انتخاب افراد متخصص، توانمند و متعهد پر رنگ و مهم می شود.

اگر مردم عزیز استان آگاهانه افراد توانمند و دلسوز و متعهد را راهی بهارستان بکنند شاید اینگونه سر استان بی کلاه نماند.

یادمان نرود انتخاب نماینده برای مجلس شورای اسلامی یک بازی فوتبال نیست که اگر درمیانه راه دیدیم بازیکن تیم ما توان ندارد تعویض کنیم، دراین شرایط باید بسوزیم وبسازیم و دم نزنیم تاپایان بازی و آن چیزی که برای ما می ماند نتیجه حاصل از بازی است، برد... یا باخت!

نمی خواهم غیر منصافانه برخورد کنم و کارهای خوب و تاثیر گذار نمایندگان استان طی این سالها را نادیده بگیرم ولی آن چیزی که مهم است این است که چرا باید حق و حقوق استان اردبیل به دلیل بی تفاوتی پایمال شود، مگر ما ازبی تفاوتی چه چیزی عایدمان شده که بازهم عده ای درپی این باشند با اتفاق مهمی چون انتخابات مجلس شورای اسلامی بی مسوولانه برخورد کنند.

چیزی که مهم است همراهی مردم در آبادانی و پیشرفت همه جانبه درتمامی حوزه ها از فرهنگ و هنر، آموزش و پژوهش گرفته تا بهداشت، اقتصاد، سیاست و... است که می تواند افق روشنی برای برنامه ریزی استانی توسط نمایندگان مجلس را درپی داشته باشد. نمایندگانی که باید همه فکر و ذکرشان منافع عمومی استان باشد و به دنبال احقاق حقوق قانونی مردم این دیار باشد نه به دنبال خدای نکرده منافع شخصی و حزبی و تیمی چرا که برای مردم این دیار فرقی نمی کند که یک نماینده اصولگرا باشد یا اصلاح طلب بلکه آن چیزی که مهم است این است که یک نماینده اخلاق گرا و عملگرا و صادق ازاین دیار به مجلس راه پیدا بکند که بتواند دردی از اهالی استان را درمان کند.

هم استانی های اردبیلی محق اند که ازمنتخبین خودسوال کنند، بررسی کنند و مطالبه کنند که باکدام برنامه و براساس چه منطقی برای شهر تصمیم گرفته می شود؟ به قول این مثل معروف که «نخوردیم نون گندم دیدیم دست مردم» چگونه است که دردیگر استانها باهمت و همدلی مسولین دستگاههای اجرایی و نمایندگان مجلس شورای اسلامی هر روز شاهد رشد اقتصادی، افتتاح کارخانه های جدید، اتوبان و آزاد راه جدید، سدهای جدید و ... هستیم ولی افسوس و صدافسوس اردبیل باهمه دارایی ها و فرصت ها وموقعیت های استراتژیک خود همچنان مغفول مانده و زیر تازیانه های بی رحمی، تحت عناوینی چون بی تفاوتی و سوء مدیریت تلف می شود.

چرا باید دراین استان یک ساختمان فرهنگی تحت عنوان مجتمع هنرهای دینی حوزه هنری استان اردبیل که می تواند محلی برای توسعه و تولید آثار هنری و فرهنگی ارزشمند در استان باشد باید 12 سال نیمه کاره بماند. اگر اسم این را نمی شود گذاشت سوءمدیریت پس چه عنوانی می توان برای آن به کار برد؟

چرا وقتی فرزندانی هم از این دیار به مسوولیت های بزرگ و خطیری در سطح کشور می رسند باز هم کلاف سردرگمی مثل راه آهن اردبیل باز نمی شود، تازه وقتی آن افراد آن جایگاهها را از دست می دهند می آیند برای اینکه دوباره وارد کورس قدرت بشوند از کانال همین مردم با شعارهایی چون « ال میکنم وبل می کنم» اقدام می کنند. واقعا چرا؟ مگر مردم نجیب این دیار چه هیزم تری به این افراد فروخته اند که باید اینگونه مورد بی مهری قرار بگیرند.

بگذاریم و بگذریم. دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی که خوشبختانه با استقبال بی سابقه از سوی نامزدهای متعدد روبرو شده نوید یک انتخابات پرشور را می دهد، فرصتی دوباره برای هم استانی هاست که با احساس تکلیف در ارتباط با مسایل و مشکلات استان خودگام دریک صحنه حساس سیاسی – اجتماعی بگذارند و باشور و شعور حماسه سیاسی که مدنظر مقام معظم رهبری است را تحقق بخشند.

ولی گذشتن از هفت خوان تبلیغاتی که گاها همراه با بی اخلاقی های سیاسی، هوچی گری با چاشنی زر و زور و تزویر است خود یک چالش بزرگی است که شاید اگرشخصی بتواند این چالش را باتدبیر و سلامت نفس و بی ریخت و پاش آنچنانی به سرمنزل مقصود برساند کاری بس خطیر انجام داده است.

در هرصورت گذر از هیاهوی انتخاباتی و شناخت و انتخاب نیروهای ارزشی، توانمند و متخصص یک افتخار و پیروزی در راه هدفی مقدس است که نیاز به بصیرت و مطالعه دارد و شهروندان و هم استانی های عزیز دراین باب نباید بی تفاوت و منفعل برخورد کنند و با بصیرت و آگاهی فریب انواع ترفندهای تبلیغاتی عده ای خاص را نخورده و درسلامت کامل خادمین راستین خودرا ازبین نامزدهای دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی شناسایی کرده و با اعتماد به آنها گامی مهم درتوسعه وآبادانی استان خود بردارندو بدانند که از ماست که برماست. بی تفاوتی برابر با پایمال شدن حق وحقوق قانونی استان اردبیل است.