ندای هل من ناصرا ینصرنی حسینی از غزه به گوش میرسد
امین دانیالی: جنگ نابرابر امروز درغزه جدال بین حق برعلیه باطل است؛ امروزه اسرائیل ظالم با تمام قوا مردم مظلوم غزه را در فجیع ترین شرایط به شهادت می رساند .
این رژیم جعلی کودکان بی گناه غزه را همچون معرکه کربلا در آغوش پدرانشان به شهادت می رساند .
آری آنچه درغزه درحال وقوع است فقط نوع استفاده از وسایل کشتار مردم مسلمان تغییر کرده است به جای جولان اسب ها بر نعش یاران امام حسین (ع)
با تانک و نفربر برنعش مردم مسلمان غزه می تازند .
در کربلای امام حسین (ع) گوشواره گوش دختر امام یغما بردند امروز در غزه النگو زنان را با بریدن مچ دست زنان می دزدند .
تصاویر به جای مانده از غزه این روزها همان تصاویر ۱۴۰۰ سال پیش کربلا است . اتش زدن خیمه ها، کشتن جوانان و تکه تکه کردن اجساد ،گلوی پاره علی اصغر و اسارت و تشنگی وبستن آب بریاران امام حسین شباهت زیادی با وضعیت امروز غزه دارد .
فریاد داد خواهی مردم مظلوم غزه به گوش میرسد و همچون حسین (ع) هل من ناصر ینصرنی آن گوش جهان رامینوازد .
آیا مسلمانان جهان نمی بینند چگونه مردم غزه در چنگال دژخیمان زمان اسیر شده ودر خون خود می غلطند ؟
براستی که درجهان بشریت گوشی برای شنیدن صدای مظلومان غزه وجود دارد؟ در جهان اسلام چطور؟
درغزه مردم به جرم مسلمان بودن خونشان برزمین ریخته میشود تا قبله اول مسلمانان سالم بماند .همچنان که امام حسین جان خود و فرزندانش را نثار کرد تا اسلام زنده بماند .
عجب شباهت قشنگی ! چه ارتباط آموزنده ای !
«کل یوما عاشورا و کل ارض کربلا»
زیباتربن تشبیه بین آنروز غزه و دیروز کربلاست .
اگر سال ۶۱ هجری در کربلا نبودیم تا مظلومیت یاران امام حسین علیه السلام و جنایات یزیدیان را نظاره کنیم امروز همان ظلم وجنایت را در غزه شاهدیم و با تمام اعضا و جوارح کربلا را به عینیت دیدیم و شاهد جنایت یزیدیان زمان هستیم .
صهیونیست‌های خونخوار مردم را به سمت جنوب غزه فراخواندند و گفتند در امنیت هستند اما به محض اینکه در مسیر قرار گرفتند راه برگشت آن‌ها را بستند و گلوله‌بارانشان کردند و اجازه ندادند مجروحین را به بیمارستان برسانند و حتی آمبولانس‌ها را گلوله باران کردند.
روز سوم محرم سال ۶۱ یزیدیان هم امام و یارانش را محاصره و مجبور به توقف در صحرای نینوا کردند و آب برآنان بستند.
سال‌هاست که مردم غزه در محاصره‌اند و هر روز حلقه محاصره تنگ‌تر میشود و راه برون‌رفت از آن سخت‌ترمیشود.
در کربلا خیمه‌ها را آتش زدند و در غزه این حادثه تکرار شد و دشمن صهیونیستی علاوه بر بمب‌های چند تنی مخرب، بمب‌های آتش‌زا، بمب‌های فسفری، خانه‌ها را ویران کردند و به آتش کشیدند.
در کربلا به پیر و جوان و کودک رحم نکردند و فرزند خردسال و تشنه لب امام را شهید کردند؛ در غزه نیز هزاران زن و مرد و کودک و طفل شیرخواررا کشتند .
کربلای عصرما همان غزه است، وحال باید از خود پرسید ما کجای واقعه عاشورای زمان هستیم ؟
آیا با بی تفاوت باید از کنار این واقعه گذشت یا به ندای هل من ناصر ینصرنی پاسخ داد؟
