محمد نادری
سرتاسر استان اردبیل به عنوان یک بستر بکر برای سرمایه گذاری محسوب می شود؛ استانی که باید قبول کنیم از قطار توسعه کشور و استان های همجوار عقب افتاده است و ریل گذاری توسعه استان چیزی شبیه مسیر یابی برای پروژه راه آهن کذایی است؛ راه آهنی که یکی از کاندیداهای مجلس ادعا کرده دراتمام دوران نمایندگی، ما این پروژه را با 70 درصد پیشرفت تحویل نمایندگان فعلی داده ایم، بعید نیست ادعای این کاندیدای محترم و نحوه و فرمول محاسبه درصد پیشرفت پیر پروژه راه آهن اردبیل تن ارشمیدس را در گور بلرزاند، بگذریم .
بررسی مقایسه ای رتبه توسعه اردبیل با برخی استان های همجوار در شاخص های مختلف که تا سال ها پیش همطراز یا پایین تر از ما بوده اند نشان می دهد وضعیت اردبیل به هیچوجه قابل دفاع نیست ودر موقعیت انقباضی بودجه و خشکسالی مالی کشور هیچ راهی برای رونق بخشیدن به فضای کسب و کار و حل معضل بیکاری در این استان غیر از توجه ویژه به جذب سرمایه گذار در بخش های مختلف متصور نیست و به اذعان کارشناسان، در این میان سرمایه گذاری در بخش هایی که منجر به توقف خام فروشی بلکه فرآوری محصولات کشاورزی باشد قطعا در اولویت اصلی خواهد بود.
سوال مهمی که قطعا در اذهان بسیاری از اهالی استان جولان می دهد این است که واقعا سهم استان اردبیل را در حوزه های مختلف صنعتی کشور چه کسی خواهد داد و یا چه کسی یا کسانی قرار است این سهم را مطالبه کنند ؟
سهم اردبیل از صنعت هسته ای کشور چیست ؟ سهم اردبیل از صنایع دفاعی چطور ؟ سهم اردبیل از صنعت نفت چه و ... آیا اصلا برای اردبیل دراین بخش ها سهمی دیده شده است و آیا اگر بنشینیم کسی خواهد آمد که سهم اردبیل را از صنایع مادر بپردازد؟
اما ظاهرا عده ای به دنیا آمده اند تا هرچه را که می شنوند رد کنند و کارشان ساختن تیشه ای برای زدن ریشه هر کسی است که می خواهد گامی برای اردبیل بردارد.
چرا کسی از تبریز پیدا نشد که بگوید وقتی تبریز چاه نفت ندارد چه نیازی به پالایشگاه دارد؟ چرا کسی در تبریز پیدا نشد که بگوید وقتی خوراک پتروسشیمی ندارید چرا پتروشیمی می زنید؟ و نتیجه همین کلان نگری ها بود که امروزه تبریز در همه زمینه ها توان رقابت با برند های بین المللی را دارد اما ظاهرا اردبیل نباید پالایشگاه داشته باشد چون چاه نفت ندارد !!
آمارهای موجود از کمبود بودجه در حوزه های مختلف بیانگر این واقعیت است که دولت حتی اگر هم انگیزه سرمایه گذاری اولیه در اردبیل را داشته باشد به دلیل عدم امکان تخصیص بودجه مورد نیاز، این ریسک را نخواهد کرد.
زیرا همچنانکه بارها اشاره شده است اولویت همه دولت ها تکمیل پروژه های نیمه تمام است تا تعریف پروژه های جدید ، با این اوصاف هر کسی که می تواند سرمایه گذاری را به استان بیاورد و بنای احداث واحدی تولیدی صنعتی را بگذارد که حتی برای 10 نفر از خیل بیکاران این استان امکان اشتغال فراهم کند کار او ارزشمند است حتی اگر به زعم برخی این حرکت، تبلیغاتی باشد !