علی مختاری
اتحادیه جهانی دوچرخهسواری هر سال اقدام به برگزاری دورههای مربیگری
می کند. امسال نماینده یزدی کشورمان از باشگاه پیشگامان کویر یزد به همراه
2 رکابزن دیگر در این دوره شرکت کرد و پس از پایان دوره و شرکت در آزمون
های تئوری و عملی، موفق به كسب عنوان برترین مربی اتحادیه جهانی
دوچرخهسواری شد.
به همین مناسبت، روزنامه همشهری با «معزالدین سیدرضایی»، مربی یزدی تیم
دوچرخه سواری پیشگامان که در کمپ آموزشی اتحادیه جهانی دوچرخه سواری
در کشور کرهجنوبی شرکت کرده و موفق به کسب این مقام شده، گفتوگویی داشته
است که در ادامه مشروح آن رامیخوانید.
-
در ابتدا خودتان را برای خوانندگان همشهری معرفی کنید.
«سید معزالدین سیدرضایی» متولد سال 1358 در شهر مهریز و فوقلیسانس رشته تربیتبدنی هستم.
-
دوچرخهسواری را از چه سنی آغاز کردید؟
از سال 72 و در نوجوانی بهصورت حرفهای، به دوچرخهسواری روی آوردم و در
مسابقات نوجوانان استان، شرکت کردم. در این 24 سال، حرفه ورزشی من همواره
دوچرخه سواری بوده است.
-
چه مقام هایی را تاکنون در این رشته کسب کردهاید؟
در ابتدای فعالیت ورزشی خود، چند مقام کشوری و استانی برای باشگاه هایی که
در آنها فعالیت میکردم، به ارمغان آوردم. علاوهبر آن، مقامهایی چون
قهرمانی جوانان و بزرگسالان آسیا و برنز رده B جهانی را در کارنامه خود
دارم که آنها با لباس باشگاه پیشگامان کویر یزد، بوده است.
همچنین در اکثر رقابتهای بینالمللی سالهای اخیر، بر سکوهای مختلف، ایستادهام و مدالهای زیادی کسب کردهام.
-
چه شد به مربیگری در دوچرخهسواری روی آوردید؟
اگر بخواهم صادقانه درباره این موضوع توضیح دهم، درواقع من بهسوی این
حرفه هل داده شدم (خنده). تقریباً یک ماه پیش، باشگاه پیشگامان از من خواست
در دورههای بینالمللی که در آن تمام کشورهای آسیایی و بسیاری از
کشورهای دیگر قارهها شرکت داشتند، حضور پیدا کنم.
بههمینمنظور، راهی کرهجنوبی شدم و در این دوره شرکت کردم و پس از پایان
دوره، آزمونهای تئوری و عملی برگزار شد. درنهایت موفق به كسب عنوان
برترین مربی اتحادیه جهانی دوچرخهسواری شدم.
-
با توجه به حضور 24 ساله شما در این حرفه، عمده مشکلات ایران در دوچرخه سواری چیست؟ شهر یزد چه مشکلاتی در این زمینه دارد؟
مشکلات دوچرخهسواری کشورمان زیاد است و قابلبیان در یکی دو جمله نیست،
ولی علاوهبر مشکلات مالی که همیشه مطرح بوده است، کمبود علم دوچرخه
سواری در کشور یکی از سدهای قابلتوجه در برابر پیشرفت این حرفه است. برای
رفع این مشکل، مربیان کشور باید در کلاس های آموزشی بینالمللی بیشتری
شرکت کنند. مشکل دیگر کمبودن تعداد مسابقات بینالمللی است. تا زمانی که
تعداد این مسابقات بالا نرود، رسیدن رکاب زنان ایرانی به استانداردهای
جهانی، رویایی بیش نیست.
ورزش دوچرخهسواری در شهر یزد نیز در درجه اول با مشکلات مالی دست و پنجه
نرم می کند. در حال حاضر، شهر یزد پیست دوچرخهسواری استاندارد ندارد و
یک پیست نیمهکاره دارد که کار تکمیل آن متوقف شده است.در حال حاضر، در
استان یزد، پیشگامان کویر و کاشی پرسپولیس از باشگاههای خوب استان هستند
و کمک زیادی به ارتقای این ورزش در استان و حتی کشور کردهاند.
-
برنامه شما برای آینده چیست؟
من دوچرخه سواری و بودن در مسابقات بهعنوان رکابزن را بیشتر از هر چیزی
دوست دارم. با توجه به خواست مسئولان باشگاه و همچنین مسئولان فدراسیون
دوچرخهسواری کشور، مربیگری مسیر جدید من است. امیدوارم در این عرصه نیز
بتوانم افتخارآفرین باشم؛ لذا با تمام وجود، برای بالندگی کشورم تلاش
میکنم.
-
درحالحاضر، مربیگری تیم خاصی را برعهده دارید؟ آیا پیشنهاد خارجی داشتهاید؟
پس از اتمام دوره مربیگری و کسب رتبه جهانی در این عرصه، مدتی بهعنوان
کمکمربی تیم ملی جوانان، فعالیت کردم. درحالحاضر، مربی تیم ملی امید
هستم و تصمیمی برای حضور در تیمهای خارجی ندارم. تنها در صورتی که برای
ادامه تحصیل به خارج از کشور بروم، در دوران تحصیل، هدایت تیمهای خارجی را
برعهده میگیرم.
-
با مسئولان و همچنین جوانانی که قصد ورود به این عرصه را دارند، چه صحبتی دارید؟
مسئولان فدراسیون تلاشهای خوبی برای ارتقای دوچرخهسواری داشتهاند،
بااینحال، با هموار کردن راه حضور ورزشکاران در مسابقات بینالمللی، می
توانند موجب پیشرفت بیشتر دوچرخه سواری شوند.
همچنین در دوره ای که در کره جنوبی شرکت داشتم، با جوانان زیادی از
کشورهای گوناگون برخورد داشتم و با اطمینان میگویم جوانان ایرانی هیچ
چیزی از نظر استعداد از دیگر کشورها کم ندارند و مسئولان باید قدر این
سرمایهها را بدانند.
برای ورود به ورزش درصورتیکه ابتدا در دوره کودکی استعدادیابیهای لازم
انجام شود و پس از آن به ورزشهای مختلف ورود کنند، بیشترین بازده حاصل
خواهد شد.