اگر این مطلب در ایام انتخاباتی مانند خبرگان رهبری سال 94 نوشته می شد یقینا می توانست داخل یکی از از دسته بندی های سیاسی مطرح کشور تعریف گردد. اما این روزها فیش گیت و فریدون گیت به اندازه کافی ذهن سیاسیون و عامه مردم را به خود مشغول داشته بطوریکه که نوشتن از مساله ای بنام سرمایه نظام در آن سوی مرزها شاید حاشیه نگاری محسوب گردد.
اما واقعت داستان این است که آنچه این روزها از نگاه سیاسیون غایب است (البته چون نفعی برایشان ندارد) زاویه دید مسلمانان منطقه به مسائل داخلی جمهوری اسلامی است.
افشای کثافت کاری های سیاسی و مهمتر از آن اقتصادی دوجناح عمده کشور توسط همدیگر بسیاری از معتقدین به اصالت انقلاب اسلامی را در ورای مرزهای ایران مایوس می نماید. اما با این حال سرمایه های اجتماعی شگرفی که انقلاب اسلامی در بطن جریانی خود واجد آن است هنوز در بین مردم منطقه خریدار دارد. یکی از تبلورهای این نوع سرمایه اجتماعی نخبگان اجتماعی و علمی ما هستند که می توان سید حسن خمینی را یکی از آنها نامید.
برگزاری نماز عید فطر به امامت سید حسن خمینی با جماعت عظیمی از شیعیان این شهر را همه دوستداران انقلاب اسلامی بایستی به فال نیک بگیرند .
نه اینکه این سخنان مستمسکی باشد برای تقدیس فردی بنام حسن خمینی بلکه می توان نشر این دیدگاه را در میان مردم منطقه با ارزش دانست .
رهبری در اوج حساسیت ها به سید حسن خمینی در سال 89 که با شعارهای افراطیون مراسم 14خرداد آن سال لجن مال شد، پیشانی او را بوسید و او را از افراطیون جدا ساخت.
به هر ترتیب سکه وجودی امثال سید حسن خمینی بنام انقلاب اسلامی ضرب شده است و چه بخواهیم و چه نخواهیم اینها داخل خانواده انقلاب تعریف می گردند بنابراین ما به عنوان مجموعه جمهوری اسلامی ایران در مقابل چنین سرمایه هایی وظیفه مضاعف داریم .