چابهار؛ آلوده‌ترین شهر کشور از نظر وجود پشه ناقل بیماری تب دنگی
ایرج ضاربان گفت: سال گذشته ۹ بیمار وارد چابهار شده بودند و امسال سه بیمار از پاکستان به این شهرستان که ناقل این بیماری بودند وارد شدند.
وی افزود: بیمار که باشد پشه با گزش فرد بیمار، آلوده می‌شود و بیماری را به فرد دیگری منتقل می‌کند. بنابراین اگر بیمار قرنطینه نشود و در معرض پشه باشد، قطعاً این بیماری هم به دیگران منتقل می‌شود.
سرپرست دانشکده علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی چابهار گفت: در ۷۸۱ مکان چابهار، پشه شناسایی شده و با وجود دیده شدن پشه و بیمار مبتلا به تب دنگی، هنوز انتقال داخلی و محلی صورت نگرفته است.
وی با بیان اینکه تب دنگی، بومی کشور پاکستان است، تصریح کرد: پاکستان کشور آلوده‌ای است و مانند ایران، سیستم بهداشتی و خانه بهداشت ندارند، همیشه هم شرایط اینطور بوده اما از همه اینها مهمتر میزان بارندگی است. هر زمان بارندگی زیاد شود، بیماری‌های منتقله از پشه هم بالا می‌رود چراکه تعداد پشه‌ها پس از بارندگی زیاد می‌شود و با افزایش تعداد پشه، میزان ابتلا به بیماری‌ها هم بالا می‌رود.
ضاربان درباره تاثیر سیل امارات بر افزایش موارد ابتلا هم اشاره کرد و افزود: بیشتر موارد شناسایی‌شده مربوط به کشورهای پاکستان و امارات است و به‌نظر می‌رسد که از اواخر مرداد و در شهریور، کشور با اپیدمی این بیماری مواجه شود.
وی ادامه داد: ما نباید نسبت به این بیماری خوش‌بین باشیم، هرچقدر بیمار از آن طرف مرز وارد کشور شود، احتمال انتقال هم زیاد می‌شود.
سرپرست دانشکده علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی چابهار گفت: دانشگاه علوم پزشکی چابهار اقداماتی برای پیشگیری از گسترده‌تر شدن شیوع بیماری تب دنگی انجام داده؛ سم‌پاشی، از بین بردن لارو، توزیع پشه‌بند، همچنین بیماریابی از جمله این اقدامات است.
وی تاکید کرد: پشه‌بند به‌اندازه توزیع شده اما با توجه به اینکه در تحریم به سر می‌بریم نمی‌توان به‌طور گسترده سم‌پاشی کرد. ما به طور کلی سالانه دوبار سم‌پاشی می‌کنیم. در حال حاضر هم دشتیاری، بخش‌هایی از چابهار نیاز به سم دارند، دستگاه سم‌پاش و مه‌پاش نیاز است.
ضاربان بیان کرد: سال گذشته ۴۶ هزار زائر پاکستانی از مرز ریمدان وارد سیستان و بلوچستان شدند. امسال برآورد شده که تعداد این زائران ۱۰۰ هزار نفر شود. این افراد نباید از داخل شهرها تردد کنند و باید برایشان مسیرهای خارجی در نظر گرفته شود. بهترین وسیله تردد هم هوایی است. بر این اساس باید مراقب بود که این افراد بیماری را بیشتر نکنند و بیماریابی به‌شکل گسترده‌ای انجام شود تا چرخه انتقال بیشتر نشود.
شناسایی ۲۷۵ مورد ابتلا به مالاریا در سیستان و بلوچستان
وی اظهار کرد: هم زائران، هم مسافرانی که از پاکستان و کشورهای عربی وارد کشور می‌شوند، می‌توانند تعداد بیماران را افزایش دهند، در همان کشورها هم تعداد بیماران در حال بالا رفتن است.
سرپرست دانشکده علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی چابهار گفت: این ویروس از پاکستان و کشور امارات وارد شده و همانند ابتلا به آنفلوآنزا و سرماخوردگی است، واکسن و درمان خاصی ندارد و مبتلا باید قرنطینه شود و داخل پشه‌بند بخوابد تا در معرض گزش پشه قرار نگیرد.
وی بیان کرد: پشه آئدس برای بارور کردن تخمش نیاز به خونخواری دارد، اگر این خونخواری از فرد سالم باشد، مشکلی ایجاد نمی‌شود اما اگر فرد آلوده باشد، پشه هم آلوده می‌شود و ویروس را به فرد دیگر منتقل می‌کند.
ضاربان ادامه داد: این پشه‌ها در داخل یک لیوان آب هم می‌توانند تکثیر شوند و بعد از ۱۰ تا ۱۴ روز تخم تبدیل به پشه بالغ می‌شود. بنابراین افرادی که بیرون از خانه می‌خوابند یا امکانات زیادی ندارند، حتماً داخل پشه‌بند بمانند، در و پنجره‌ها هم باید توری داشته باشد. این پشه‌ها قبل از غروب آفتاب و یکی، ۲ ساعت پس از طلوع آفتاب خونخواری می‌کنند.
وی درباره چگونگی شناسایی بیماران افزود: هر فردی که از پاکستان وارد می‌شود و علائم داشته باشد از سوی همکاران بهداشتی، مورد بررسی قرار می‌گیرد. علائم مشکوک به مالاریا و تب دنگی شبیه سرماخوردگی است، همکاران ما از هر کسی که مشکوک باشد، آزمایش می‌گیرند. در صورت ابتلا هم فرد قرنطینه، جدا و درمان می‌شود.
سرپرست دانشکده علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی چابهار گفت: در حال حاضر هیچ بیماری در چابهار بستری نیست، اما تعدادی از بیماران در منازل‌شان قرنطینه هستند. سیستان و بلوچستان اما تنها با تب دنگی مواجه نیست، مالاریا هم به‌طور همیشگی در این استان دیده می‌شود. ما برنامه حذف مالاریا در سال ۱۴۰۴ را داشتیم اما از سال گذشته موارد ابتلا به مالاریا بیشر شده و امسال تا کنون ۲۷۵ مورد ابتلا به مالاریا شناسایی شده است.
وی تصریح کرد: پارسال یک‌هزار و ۳۰۰ مورد ابتلا داشتیم که نسبت به سال ۱۴۰۱ بیشتر بود. دلیل آن هم بارندگی‌های زیاد، هم در پاکستان و هم در چابهار بود. اما با این همه، نه در تب دنگی، نه در مالاریا فوتی نداشتیم.