گویا قرار است سه تئاتر از حمید سمندریان، بهرام بیضایی و علی رفیعی در پردیس «چارسو» بصورت فیلم، به نمایش دربیاید. این خبر را اشکان خطیبی مدیر هنری مجموعه چهارسو اعلام کرده و گفته: « شنبههای فیلمتئاتر در چهارسو از 25 اردیبهشتماه با نمایش سه اثری شروع میشود که دیدن آنها روی صحنه شاید دیگر غیرممکن باشد. در اولین برنامه قرار است اثری از حمید سمندریان پخش شود و پس از آن در هشتم خردادماه «کارنامه بندار بیدخش» اثر بهرام بیضایی روی پرده میآید و بعد از آن هم فیلمتئاتر «عروسی خون» به کارگردانی علی رفیعی نمایش داده میشود.»
او با اشاره به اینکه ترتیب نمایش این آثار به صورت یک هفته درمیان و بهگونهای است که در صورت استقبال مخاطب امکان تمدید آن وجود داشته باشد، گفته: «برنامه دیگری که تدارک دیدهایم؛ چهارسوخوانی است که یک هفته درمیان با شنبههای فیلمتئاتر ادغام میشود. مبنای اول این کار، نمایشنامهخوانی است و هیاتی یک نمایشنامهنویس و آثار او را انتخاب میکنند و به یکی از کارگردانان سفارش میدهند که در اولین اقدام مارتین مکدونا انتخاب شده و قرار است حسن معجونی و حمیدرضا آذرنگ، دو اثر او را نمایشنامهخوانی کنند. به این ترتیب نمایش «ستوان اینیشمور» در تاریخ 18 اردیبهشت از ساعت 19:30 با همراهی حسن معجونی و گروه تئاتر لیو اجرا میشود.»
او در گفت و گو با تابناک درباره اینکه چنین برنامه ای با هدف جذب مخاطب اجرا می شود یا به عنوان یک کار فرهنگی در دستور کار دست اندرکاران چهارسو قرار گرفته است، می گوید: «می توان گفت هر دو. به هر حال وقتی یک اتفاق هنری یا فرهنگی به فکر جذب مخاطب هم باشد منافی اهداف فرهنگی اش نیست. در حال حاضر یک سری از آثار هنری امکان تکرار ندارند. تئاترهای کارگردانان مرحوم شده هم از همین دست هستند یعنی متاسفانه دیگر استاد سمندریانی وجود ندارد که اجرای یک نمایش را تکرار کند. هر چقدر هم هنرمندان دیگر سعی کنند اجراهایی مشابه داشته باشند باز هر اجرا منحصر به خودش است به همین دلیل پخش فیلم این تئاترها راهی ست برای اینکه کسانی که نتوانسته اند در زمان اجراهای اصلی کار را ببنند فرصت دیدنش را داشته باشند.»
البته خود خطیبی هم قبول دارد که دیدن خود تئاتر با فیلم آن تفاوت زیادی دارد اما می گوید: «درست است که دیدن تئاتر در حال و هوای خودش و حضور زنده بازیگران اصلی ترین نکته ای ست که به بیننده نمایش شور و شوق می دهد اما دیدن فیلم نمایش های برجسته مخصوصا اگر آثار هنرمندان فقید باشند خالی از لطف نیست و برای بسیاری از مردم جذایت های خودش را دارد. به هر حال فگر می کنم همانطور که مرور کارهای سینمایی برجسته هم مفید است و هم لذت بخش آثار ارزشمند تئاتر را هم باید دوره کرد.»