در سالهای اخیر به جز چند بار رنگ آمیزی بنا توجه بایسته ای به تعمیر و نگهداری ، حفظ و آزادسازی حریم این برج زیبا و تاریخی صورت نگرفته است.
به گزارش تابناک گیلان ،این برج که مردم انزلی آن را مناره می خوانند در ابتدا فانوسی دریایی بوده و راه بندرگاه و ساحل را به کشتی نشینان خزر می نمایانده نشان می داده اما بعدها که تجهیزات رادار پا به عرصه گذاشت شهرداری انزلی به جای چراغ، ساعتی را بر فراز آن نصب کرد تا نشان دهنده گذر زمان باشد.
اما این مناره بلند زیبا با اینکه در تمام این سالها جلوی چشم بود اما نه فقط از سوی متولیان شهر بلکه از طرف مردم نیز نادیده گرفته شد ، رطوبت در جانش رسوخ کرد ، گیاه و خزه در میان سنگهایش سبز شد و کم کم در همهمه کسب و کار و تجارت در میان دکانها از یاد رفت.
اکنون از دور می توان قامت خسته اما همچنان استوار آن را با کلاهکی آبی که گاه در حال افتادن است را دید .
در سالهای اخیر به جز چند بار رنگ آمیزی بنا توجه بایسته ای به تعمیر و نگهداری ، حفظ و آزادسازی حریم این برج زیبا و تاریخی صورت نگرفته است.
وقتی به یاد برج پیزا در ایتالیا که نه ، همین منارجنبان خودمان در اصفهان می افتیم بیشتر به مظلومیت این بنا تاسف می خوریم.
براساس نوشته های تاریخ نگاران ، این بنا سال 1194 هجری شمسی به دستور خسرو خان گرجی حاکم وقت گیلان از آجر بنا نهاده شد تا هم جایگاهی باشد برای دیده بانی از دریا و هم دریانوردان را شب هنگام و در هوای مه آلود یا توفانی به سوی کانال بندرگاه انزلی رهنمون شود.
در بدنه این برج زیبای 28 متری روزنه هایی برای هوا و نورگیری وجود دارد و برای رسیدن به قسمت بالکن 54 پله مارپیچی داخلی را باید طی کرد.
به نوشته عزیز طویلی در کتاب تاریخ جامع انزلی سال 1307 شمسی پس از مرمت این برج ، ساعتی چهارسو برفراز آن نصب شد .
سال 1369 نیز شهرداری با خرید ساعت الکتریکی آن را جایگزین ساعت قدیمی و از کار افتاده قبلی کرد.
پس از آن نیز گاه به لطف شهرداری انزلی در دوره های مختلف پوششی جدید بر جان خسته این برج کشیده شد و دیگر هیچ!
شگفت اینکه این مناره یا برج زیبا و نماد شهر انزلی با وجود اینکه سال 1356 در فهرست آثار تاریخی گیلان قرار گرفت ، حتی در پرتال سازمان میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی گیلان بعنوان یک اثر تاریخی و یا جاذبه گردشگری جای ندارد .
شهردار انزلی با ابراز تاسف از وضعیت این بنای تاریخی زیبا و ارزشمند گفت : مناره بیش از آن چیزی که فکر می کنیم در حال نابود شدن است و قبل از آنکه بفکر رنگ و روغن مناره باشیم باید با نگاه فنی به آن بنگریم و در صدد اصلاح و بازسازی اش برآییم .
رضا پورشعبان خاطرنشان کرد : با توجه به رطوبت داخل بنا وضعیت استحکام بنا در خطر است و نیاز به تعمیرات سازه ای برای جلوگیری از نفوذ آب به داخل ، تعمیر پلکان، بالکن و کلاهک و نمای خارجی دارد.
وی با بیان این که این کار باید با موافقت سازمان میراث فرهنگی صورت بگیرد یادآور شد : پارسال نامه ای به میراث فرهنگی برای تعمیر و بازسازی جدار بیرونی ارسال کردیم اما جوابی که دادند قابلیت اجرا نداشت .
وی خاطرنشان کرد : میراث خود اعتباری نمی گذارد لااقل در موارد دیگر مثل تهیه مصالح مورد تائید و یا اعزام استادکار کمک کند.
وی خاطرنشان کرد : امسال می خواهیم به افتخار 200 سالگی مناره برای تعمیر آن اقدام کنیم و به همین منظور بزودی جلسه ای با مدیرکل میراث فرهنگی گیلان خواهیم داشت .
پورشعبان افزود : ما طرحی داریم که در وهله نخست روی استحکام و زیباسازی و در مرحله بعد بازدید مردم و بهره برداری گردشگری کار کنیم .
شهردار انزلی متذکر شد : اگر از این بنا بهره برداری مناسب گردشگری می شد قطعا حفاظت بهتری از آن صورت می گرفت و حریم آن هم رعایت می شد و باید بستر را آماده کنیم تا مورد بازدید مردم قرار بگیرد.
به گفته وی برخی از مغازه هایی که در اطراف مناره ساخته شده متعلق به شهرداری است ولی خرید سرقفلی آن نیاز به اعتبار دارد .
شهردار انزلی در خاتمه تاکید کرد : این برج همچنان که قریب دو قرن پا برجا ایستاده باید قرن های دیگر نیز استوار بماند.
شورای شهر و شهرداری انزلی امسال به مناسبت 200 سالگی مناره ، تندیسی از این برج تهیه و برای ادارات مختلف شهرستان فرستاد.
اقدامی که نشان دهنده توجه این دو نهاد به این بنای تاریخی ارزشمند و زیبای شهرشان است .
فانوس دریایی نماد پایداری شهر انزلی و مردمان غیورش شایسته ترمیم و حفاظت و به جای ماندن است نه بایسته تخریب و فراموشی .
منبع: ايرنا