به گزارش تابناک قم، حدود دو هفته دیگر تا شروع تبلیغات یازدهمین انتخابات مجلس شورای اسلامی باقی مانده است. در این دوره از انتخابات، اصولگرایان در انتخابات یازدهم مجلس برداشت و وضعیتی کاملاً متفاوت از اصلاحطلبان دارند. آنها با اطمینان کامل وارد عرصه انتخابات شدهاند و از خیلی وقت قبلتر، اعتماد به نفس خود برای گرفتن اکثریت مجلس یازدهم را برای رقیب به نمایش گذاشتهاند. بخش اعظمی از این اعتماد به نفس، مرهون ناکامی دولت در حل مشکلات اقتصادی است.
در قم «علی لاریجانی» که به دلایلی همچون همراهی با دولت و وجود رقبای بنام و کارآمد، توفیق چندانی برای خود متصور نبود؛ پس از سه دوره نمایندگی مردم این شهر، عرصه را به رقبا واگذار کرد و به تبع، مسیر نیز برای تشکیل مثلث کامل اصولگرایی در مجلس آینده فراهم شد.
مثلثی که پر رنگترین مولفههای آن عدالتخواهی، مبارزه با فساد و نفی رانت است. این مثلث متشکل از افرادی است که در کارنامه آنان، تخصص و تلاش برای حل مشکلات مردم موج میزند و برای انتخابات پیشرو نیز، دست پر و با برنامه پا به عرصه گذاشتهاند. تشکیل چنین ائتلافی در قم به دور از قبیلهگرایی بوده و بیشترین مطابقت و همخوانی را با معیارهای گفتمان انقلاب اسلامی دارد. به عبارتی کاملترین ائتلافی که میشده در کشور مشاهده کرد؛ در قم است.
در مقابل اما جناح موسوم به اصلاح طلب نیز که دستشان در عرصه انتخابات بیش از پیش خالی است و دیگر گردهای برای پیاده کردن بار موهوماتشان پیدا نمیشود؛ این روزها با تغییر استراتژی به خدمت کسانی درآمدهاند که از لحاظ فکری قرابت بیشتری با آنان دارند. مدعیان اصلاحطلبی در قم که در طول سالیان متمادی مجالی برای عرض اندام پیدا نکردهاند و هرگز شخصیت مطرحی را نتوانستهاند به میدان رقابتها بفرستند؛ به تاسی از حمایتشان از لاریجانی این بار نیز روی اصولگرایانی که بیشترین قرابت فکری را با آنان دارد؛ حساب باز کرده و به دنبال خورده شکافهایی برای رخنه در این کارزار هستند. به همین جهت هم است که کمر حمیت به تخریب مثلث اصولگرایی قم بسته و در رسانههای رسمی و حرفهای درگوشیشان از هیچ تلاشی در این راه دریغ نمیکنند.
در این بین اصولگرایان پلاستیکی نیز که نگاه قبیلهای به احزاب سیاسی دارند و بعضا هر چهارسال یک بار ظهور میکنند؛ طبیعی است به کمک مدعیان اصلاحطلبی و توان و سرمایههای آنان برای تبلیغات انتخاباتی احتیاج داشته باشند. اصل این عمل، آنجایی مذمومتر میشود است که همین به ظاهر برادران، به تخریبهای پیرامون مثلث اصولگرایی قم روی خوش نشان داده و در برخی محافل دیده شده که خود نیز اقدام به تخریب این و آن میکنند.
روی هم رفته جریانات انقلابی در قم نباید مسحور غرور و بیمایگی طرف مقابل شده و از اصل لزوم وحدت چشمپوشی کنند. به امید آن که این مثلث انقلابی قم به منصه عمل رسیده و میوههای کارآمدی آن برای انقلاب، ایران و قم به مرحله ثمر برسد.