وی ادامه داد: در مواردی که بیماران در مراحل اولیه بیماری پرفشاری خون باشند و درمان آن ها با تغییر در سبک زندگی، تغذیه و عوامل غیردارویی از جمله کنترل وزن، ورزش، عدم استعمال سیگار، کاهش مصرف نمک، گوشت در رژیم غذائی و کاهش استرس های زندگی باشد، کاملا مشخص است که روزه داری برای این افراد اثر مثبت خواهد داشت و گرفتن روزه برای این افراد توصیه می شود.
دکتر صفری اظهار داشت :به طور کلی، بیماران دچار گرفتگی رگ های قلبی که تحت درمان با داروهایی نظیر آسپیرین،قرص های نیتروکانتین و نیترو گلیسیرین) زیر زبانی (قرار دارند می بایست داروهایشان را دقیق و به موقع مصرف کنند و عموما اجازه روزه گرفتن ندارند چراکه به موقع نخوردن بیشتر داروهای قلبی و کاهش غلظت این داروها در خون بیمار باعث بروز عوارض جبران ناپذیری مثل افزایش احتمال بروز سکته قلبی و حملات آنژین صدری، بزرگ شدن قلب و آب آوردن ریه ها می شود که بسیار خطرناک است.
وی ادامه داد: در صورت صلاحدید پزشک در خصوص روزه داری میتوان به موارد زیر اشاره نمود: داروهایی مثل انالاپریل و دیگوکسین در صورتی که صبح ها مصرف شوند اثر بخشی بهتری دارند، به همین دلیل مصرف آن ها در هنگام سحر ارجح است. مصرف قرص دیلتیازم عصر ها اثر بخشی بهتری داشته و لذا بهتر است بعداز افطار مصرف شود. در مورد مصرف قرص های زیر زبانی (نیتروگلیسیرین زیر زبانی، که درهنگام حملات قلبی مورد استفاده قرار می گیرد) در طی ساعات روزه داری،نظرات شرعی مراجع تقلید متفاوت است.
صفری در پایان عنوان کرد: بیماران قلبی باید به تداخلات دارو و غذا توجه کرده و به توصیه‌های پزشک معالج خود دقیقا عمل کنند. در بیماران قلبی توصیه می شود از خوردن غذاهای پرحجم در یک وعده بویژه افطار بپرهیزند زیرا بار اضافی به قلب احتمال تکرار علائم یا بروز حمله قلبی را در این گونه بیماران افزایش می دهد. در این بیماران بهتر است بعد افطار مختصر و با کمی فاصله زمانی سپس شام میل شود
