به كارگيري چنين تاكتيكي بود كه توانست روحاني را با آراي‌شكننده‌اي در رقابت‌هاي انتخاباتي بهار92 به پيروزي رساند و وي را در مقابل انبوهي از وعده‌هاي غيرممكن و ناشدني كه تنها براي جلب آراي مردمي صورت گرفته بود قرار دهد. در همان هنگامه بود كه حسن روحاني با انتقاد شديد نسبت به رويكرد دولت قبلي مذاكره‌كننده كشورمان، اين بحث را مطرح كرد كه مذاكره براي مذاكره دستاوردي براي مردم نخواهد داشت و تنها به افزايش فشارهاي اقتصادي خواهد انجاميد و چنانچه دولت وي روي كار آيد، مذاكرات را در كمترين زمان ممكن به سرانجام خواهد رساند و نه تنها گشايش آني100روزه در زندگي مردم ايجاد خواهد كرد بلكه تمام تحريم‌هاي هسته‌اي يك‌شبه فرو خواهد ريخت و قطعنامه‌هاي شوراي امنيت به يكباره برداشته خواهد شد و مراودات بانكي و سرمايه‌گذاري خارجي به حالت سابق باز خواهد گشت.
«وعده براي وعده» اگر چه توانست موفقيت انتخاباتي را براي روحاني در سال92 به همراه بياورد اما پس از گذشت سه سال تبديل به بزرگ‌ترين چالش دولت وي شده تا آنجا كه امروز بسياري محقق نشدن وعده‌هاي پرطمطراق را علت ناكامي احتمالي روحاني در انتخابات96 مي‌دانند و گروهي ديگر معتقدند عصبانيت‌ها و پرخاشگري‌ها نيز به همين دليل شكل روزمره به خود گرفته است و دسته‌اي ديگر با مطرح كردن ردصلاحيت احتمالي روحاني توسط شوراي نگهبان يا كناره‌گيري اختياري وي در تلاشند فرد ديگري را جايگزين وي در آوردگاه پيش‌رو كنند.
تمام اين گمانه‌زني‌ها در حالي است كه مردم همچنان وعده‌هاي انتخاباتي - تبليغاتي روحاني و دستگاه سياست خارجه يازدهم را فراموش نكرده‌اند و ذهن آنها با دستاوردسازي براي برجام اقناع نشده است و در شرايطي كه وعده‌هاي داده شده برآورده نشود احتمال اينكه از شخص حسن روحاني در انتخابات بهار 96رويگردان شوند بسيار زياد است؛ احتمالي كه جريان تجديدنظرطلب و روزنامه‌هاي زنجيره‌اي نيز بر آن واقف هستند و به همين دليل چند هفته‌اي است كه رويكرد صرفاً حمايتي خود از دولت را با چالش انتقاد آن هم از نوع تندوتيز همراه كرده‌اند تا بلكه تمام هزينه‌هاي ناشي از اقدامات صرفاً هسته‌اي دولت به پاي آنها نوشته نشود》