نامه سرگشاده اعضای انجمن روزنامه نگاران به حسن روحانی

جناب آقای دکتر حسن روحانی

رییس محترم جمهوری اسلامی ایران

با سلام

واپسین ماه های مدیریت شما بر امورکشور درحالی سپری می شود که یکی از اولین وعده هایتان مبنی بر بازگشایی«انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران» هنوز عملی نشده و دستور مساعدت جنابعالی خطاب به وزیر محترم تعاون،کارورفاه اجتماعی نادیده انگاشته و به بایگانی سپرده شده است....

در کنار بی توجهی وزارت کار، برخی مدیران میانی دولت«تدبیر و امید» از بدو تشکیل کابینه، تلاش های بی وقفه ای را برای راه اندازی انجمن های«بدیل» و«موازی»دنبال می کنند. متاسفانه وزیر محترم تعاون،کارو فاه اجتماعی که به لحاظ ساختار سازمانی و تشکیلاتی موظف به صیانت از تشکل های کارگری و کارفرمایی است، با نادیده گرفتن حق قانونی و اساسنامه این انجمن صنفی و قوانین و مقررات جاریه کشور و قوانین بین المللی، در راس مدیریت این پروژه قراردارد و اکنون به عنوان اصلی ترین مانع احقاق حقوق قانونی این تشکل ایفای نقش می کند....

این در حالی است که وزارتخانه مذکور و بخش هایی از دولت، در همایش ها و جشنواره های دولتی با دعوت از تشکل هایی که رسما منحل شده اند و یا تعداد اعضای آن ها از حدنصاب قانونی برای تشکیل یک انجمن صنفی نیز کمتر است و در خصوص روزنامه نگار بودن افراد موسس و اداره کنندگان آن ها تردیدهای جدی وجود دارد، تلاش می کند تا آثار ماندگار«انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران» را محو سازد....

اکنون و درآستانه فرارسیدن روز خبرنگار، با توجه به این که مکاتبات متعدد «انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران» خطاب به جنابعالی و وزیر محترم کار تاکنون بی پاسخ مانده است ناگزیر است در این نامه سرگشاده از جنابعالی برای چندمین بار بخواهد ضمن اعلام تذکر جدی به مسئولان یاد شده و تفهیم جایگاه واقعی آنان، فرد بی غرض، بی طرف و منصفی در دولت به عنوان مسئول پی گیری موضوع و نظارت بر فعالیت های افراد یاد شده و رفع موانع بازگشایی انجمن تعیین کنید... «انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران» به شما اطمینان می دهد گزارش فرد یا افراد تعیین شده، شما را با واقعیت های غیرقابل انکار درخصوص حقانیت و جایگاه قانونی این انجمن رو به رو خواهد کرد.

انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران"

انجمن صنفی روزنامه نگاران کشور در سال 76 تاسیس و در سال87به دستور دادستان وقت منحل اعلام و ساختمان آن تعطیل شد.

فارغ از فعالیت یا عدم فعالیت این انجمن، خبرنگاران و روزنامه نگاران در سالهای گذشته از مشکلات صنفی زیادی رنج برده اند که گاهی بر زندگی شخصی و اجتماعی آنان نیز سایه انداخته و هر از گاهی یک دایه برای این قشر فرهیخته پیدا می‎شود که پس از مدتی ناکارآمدی آن به اثبات رسیده و باز همان شرایط قبلی بر امورات خبرنگاران مستولی می‎شود.