از اعلام میزان هزینه کرد تبلیغات تا لیست هوالمطلوب

میزان هزینه های تبلیغاتی

به گزارش تابناک رضوی، حسنعلی اخلاقی امیری در این نشست در پاسخ به سئوالی درباره میزان هزینه های تبلیغاتی خود در مرحله اول و دوم انتخابات مجلس گفت: هزینه تبلیغات بنده در دور اول 200 میلیون تومان بود که 180 میلیون از آن به سه ائتلافی که در آن حضور داشتم، پرداخت شده و 20 میلیون آن به جوانانی که برایم ستاد مردمی دایر کرده بودند، داده شده است. درباره مرحله دوم نمی توانم آماری اعلام کنم، چون ستادی ندارم.

کاظم معتمدی فر هم در پاسخ به این سئوال گفت: هزینه تبلیغات بنده در دور اول 100 میلیون تومان بوده است. من در حال حاضر خودرو ندارم. آپارتمانی را که داشتیم هم فروخته ایم و زمین خریده ایم و اکنون در منزلی اجاره ای زندگی می کنم. در مرحله دوم هم حدود 40 میلیون تومان هزینه کرده ام.

کمیسیون های مد نظر برای عضویت در صورت راهیابی به مجلس

حسنعلی اخلاقی امیری در این نشست در پاسخ به سئوال دیگری درباره کمیسیون های مد نظر برای عضویت در صورت راهیابی به مجلس گفت: کمیسیون آموزش و تحقیقات را انتخاب می کنم.

کاظم معتمدی فر هم در پاسخ به این سئوال گفت: اولویت های بنده به ترتیب کمیسیون های صنایع و معادن، اقتصادی، برنامه و بودجه، امنیت ملی و نیز انرژی است.

حسنعلی اخلاقی امیری در این نشست در پاسخ به سئوالی درباره  اولین طرحی که در صورت راهیابی به مجلس می خواهد پیگیری کند، گفت: طرح بازخوانی آورده انفال به دولت نخستین طرحی است که پیگیری می کنم.

در ادامه سئوالات مطرح شده توسط خبرنگاران و پاسخ های دو کاندیدا را می خوانید:

 یکی از موضوعات مهم در مدیریت کلان شهرها، حمایت دولت و مجلس از مدیریت شهری است. نظر شما در حوزه اعتبارات حمایتی و به ویژه مالیات بر ارزش افزوده و درآمدهای پایدار چیست؟  

اخلاقی: امروزه در بسیاری از کلان شهرها، مدیریت شهری و شورای شهر به معنای واقعی وجود ندارند و شاهد مدیریت شهرداری و شورای شهرداری هستیم. 4میلیون زائر غیرایرانی را به هر شهری بدهید، ثروت عظیمی خلق می شود که ابعاد آن محاسبه پذیر نیست، اما امروز همین فرصت در مشهد یک گرفتاری محسوب می شود. این طریقه مدیریت از ابتدا اشتباه است. دولت باید درهرحال متعهد به وظایف خود در قبال شهرها به ویژه شهر مشهد باشد و توسعه حمل ونقل عمومی یا بودجه زیارت تعهد دولت است. بنده در جلسات مختلف بارها این را به برادران مسئول دولتی در تهران گفته ام که مشهد به برکت وجود حرم مطهر امام رضا(ع) و محبوبیتی که در کل عالم دارد، به هیچ حمایتی نیاز ندارد؛ زیرا آقایان این طور فکر می کنند که این بودجه را امروزه دارند به مشهد می دهند، درحالی که نفع این بودجه به دلیل میزبانی مشهدی ها از سالانه 30 تا 40 میلیون زائر، مستقیم متوجه سایر شهر‌ها است.  

دولت سیزدهم در حوزه درآمدهای پایدار نیز خوشبختانه نشان داده است کارهای خوبی را در دستورکار دارد، اما اصل بحث، ناظر بر تقویت مدیریت محلی و استان‎محور است. باید امکانات هر استان به مراکز استان اختصاص پیدا کند و اختیارات استانداران بیشتر شود. امروزه بخشی از درآمدهای این استان، یعنی 20 هزار میلیارد تومان آورده از محل فروش اوراق است که به خزانه واریز و از استان خارج می شود. بنده معتقدم که مدیریت کشور نباید متمرکز بر مرکز و پایتخت باشد و اینجاست که تمرکززدایی و برون سپاری اختیارات ضرورت پیدا می کند.  

معتمدی‌فر: به نظر من، محروم ماندن مدیریت شهری در کلان شهرها از امکانات ملی یکی از نشانه های چنددستگی مدیریتی در کشور است که در مقیاس خرد حتی آن را در خود کلان شهرها می توانیم ببینیم؛ مثلا در همین مشهد خودمان، چند سال است که معضل پارکینگ زائران در حرم مطهر بلاتکلیف مانده و میان شهرداری و آستان قدس پاسکاری می شود؟ این ها چالش های مدیریتی است که باید مجلس آن ها را برطرف کند. علاوه بر این باید برای خود شهرداری نقش تعریف شود تا مثلا اگر از طریق مالیات یا عوارض برای خود فلان قدر درآمد ایجاد کند، همان به خودش تعلق پیدا می کند. این مسائل برای مدیران شهری ایجاد انگیزه می کند. مگر امروزه مدیران دولتی برای جبران کسری بودجه از چه ابزارهایی استفاده می کنند؟ غیر از همین مولدسازی، مالیات و فروش اوراق است؟! از همین راه ها می توان برای مدیران شهری هم الگوی عملی تعریف کرد تا شهرداری ها بتوانند با فروش اوراق و اختیارات قانون درآمدها، بستری برای افزایش بودجه سالانه شهری فراهم کنند.

اولین اولویتی که درخصوص مسائل استان و کلان شهر مشهد در مجلس دنبال می کنید، چه خواهد بود؟

اخلاقی: به نظر من، مشهدالرضا(ع) مناسب ترین بستر برای سرمایه گذاری ملی و دولتی است؛ زیرا هر سال 30 میلیون نفر و حتی بیشتر به زیارت می آیند و هر سرمایه گذاری ای که اینجا صورت بگیرد، بخش درخورتوجهی از ملت ایران از آن بهره مند خواهند شد. البته به موازات این فرصت ها، چالش های بزرگی هم در شهر امام رضا(ع) وجود دارد؛ از آلودگی هوا (که در سال 1402 فقط 26 روز هوای پاک در این شهر وجود داشته است) تا مسائل زیرساختی اعم از حمل ونقل عمومی، اسکان ارزان قیمت و بازار. در این شرایط، باید اولویت های کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت تعریف کرد تا بتوان با طرح یک چشم انداز به مسائل رسیدگی کرد. در کوتاه مدت نیز موضوع آلودگی هوا اهمیت دارد و از نظر بلندمدت نیز باید متمرکز بر زیرساخت ها باشیم.  

معتمدی‌فر: با نگاه سیستمی خدمت شما عرض می کنم مهم ترین چالشی که در این حوزه انتخابیه وجود دارد، فعالیت موازی تشکل هاست که اگر سامان دهی شود، به همه چالش ها رسیدگی خواهد شد. در بسیاری از مسائل همچون حاشیه شهر، حجاب، آلودگی هوا و بحران آب، فعالیت های مردمی مؤثری در حال انجام است که تاکنون به هم افزایی نرسیده است و باید میان تشکل ها هم گرایی به وجود آورد. دومین اولویت مشهد نیز باید طرح ریزی کلان باشد و منظورم دقیقا برنامه ریزی راهبردی نمایندگان در مجلس است تا با شکل گیری مجمع نمایندگان شهرهای زیارتی، تأمین زیرساخت تخصصی لازم برای کلان شهرهای زیارتی با پیگیری مراجع بالادستی میسر شود.

طرح شفافیت آرای نمایندگان، از جمله شعارهایی است که خیلی ها با طرح آن وارد مجلس شدند، اما مجلس یازدهم به پایان رسید و هنوز این طرح به سرانجام نرسیده است. نظر شما درباره ضرورت شفافیت آرای نمایندگان چیست؟

اخلاقی: البته همان طور که گفتید، این شعاری است که همه می دهیم، اما نظارت در هر ساحت، حلقه مفقوده امروز مجلس است که نظارت بر خود نمایندگان را هم شامل می شود. شفافیت هم نباید منحصر در آرای نمایندگان باشد. این یک ضرورت فراگیر است که شفافیت در اموال، شفافیت در گذشته و شفافیت آینده را هم دربر می گیرد. بنده بیش از همه متمرکز بر کنشگری رسانه ها هستم تا آن ها نظارت مردم را در عمل دنبال کنند؛ مثلا همین صد خودرویی که بی حساب وکتاب در مجلس یازدهم به نمایندگان اعطا شد، آخرش هم معلوم نشد چه کسی داد، چه کسی گرفت و چرا گرفت. این ها همان مصادیقی هستند که باید در آن ها شفافیت وجود داشته باشد و بنده کاملا به این شفافیت وفادار خواهم بود.  

معتمدی‌فر: من قول می دهم که در هرجا حضور داشته باشم، شفافیت را به عنوان نخستین راهبرد عملیاتی می کنم؛ زیرا اعتماد، نخستین ضرورتی است که باید در رابطه وکیل و موکل وجود داشته باشد. شفافیت هم این نیست که سامانه ای در وزارت صمت راه اندازی شود، آقای وزیر روبان آن را ببرد و بگوییم شفافیت اجرا شده است. شفافیت باید در همه ساحت ها وجود داشته باشد. بنده خودم 100میلیون تومان وام از بانک گرفته ام که تاکنون حدود 80 میلیون تومان از آن را در جریان تبلیغات انتخاباتی میان تشکل های حامی توزیع کرده ام. خودرو شخصی هم ندارم. یک زمین در بیرون شهر مشهد دارم و در داخل شهر، در خانه ای استیجاری زندگی می کنم. بنده از سایر آقایان نماینده و نامزد دعوت می کنم دارایی های خود را اعلام کنند تا نشود اینکه امروز فرد خودش جزو اقشار متوسط باشد، اما چهار سال بعد، اسم آقا را در جمع سهام داران فلان شرکت و کارخانه بزرگ ببینیم.

مهم ترین برنامه شما در حوزه متناسب‎سازی حقوق کارگران، مسئله تعیین دستمزدها و قوانین حوزه کار و کارگری چیست؟

اخلاقی: مجلس باید در حوزه قوانین کارگری ریل گذاری کند؛ به این معنا که در لایحه بودجه، حداقل دستمزد تعریف شود و متناسب با کف حقوق، دستمزد متناسب با تخصص نرخ گذاری شود. وقتی حقوق افزایش پیدا کند، گویا تولید رشد پیدا کرده است؛ زیرا دلبستگی کارگر به کارش افزایش خواهد یافت. میزان این افزایش نیز باید متناسب با حداقل تورم میدانی باشد و پس از آن، تخصص ها حقوق افراد را تعیین کند. 

معتمدی‌فر: باید تناسب دقیقی میان تخصص کارگر و دستمزد او ایجاد شود. این موضوع باید منطبق بر عدالت باشد و از آنجا که تورم افزایش پیدا می کند، باید دستمزد کارگران نیز متناسب با تورم افزایش یابد تا دولتمردان وادار شوند به سراغ حل معضل تورم بروند.

چه برنامه‎ای برای حاشیه شهر مشهد دارید؟

اخلاقی: دوره چهارم شورای اسلامی شهر مشهد که بنده در آن عضویت داشتم، این افتخار را داشت که برای نخستین بار کمیسیون حاشیه شهر را ایجاد کرد. امروزه نیز باید ابتدا عوامل توسعه حاشیه شهر تحت کنترل مدیریت شهری دربیایند؛ مثلا یکی همین که مشهد ذاتا مهاجرپذیر است و بنابراین باید توجه دولت متمرکز بر روستاهای پیرامون حریم شهری باشد تا توزیع ناعادلانه امکانات، مهاجرت اجباری روستاییان عزیز به کلان شهرها را رقم نزند. این موضوع، به نظر من شاه کلید کنترل حاشیه نشینی است. باید عدالت در توزیع منابع به معنای واقعی کلمه برقرار شود و این توزیع نیز به صورت مردم پایه و با مدیریت میدانی اهالی حاشیه شهر صورت بگیرد. نمی توان از بیرون برای پهنه های پیرامونی تصمیم گیری کرد.  

معتمدی‌فر: یکی از چالش هایی که امروزه تقریبا در همه قوانین مصوب بالادستی وجود دارد، نبود دیدگاه جامع است. حاشیه شهر نیز از این قاعده مستثنی نیست و بنابراین، رسیدگی به مسئله حاشیه شهر مشهد باید با نگاه ملی، کلان، بلندمدت و تطبیقی محقق شود. در این موضوع همه باید تکلیف داشته باشند و وظیفه خود را بشناسند. آستان قدس رضوی، شهرداری، شورای شهر و دستگاه های اجرایی باید مکلف به وظایف مشخصی باشند. مشکل ما این است که با وجود تخصیص اعتبار، به مسائل به صورت تخصصی و اصولی نگاه نمی شود. مبنای عمل باید متمرکز بر نهادهای حاکمیتی در مقیاس ملی باشد و جز این، راه چاره ای برای حل مسائل امروزه حاشیه شهر وجود ندارد.

راه حل پیشنهادی شما برای حل مشکل بحران آب مشهد چیست؟

اخلاقی: حقیقت این است که ما مشکل آب نداریم. مشکل آب از مدیریت منابع آبی است. عربستان که امروز صادرکننده محصولات کشاورزی و حتی آب آشامیدنی است، از خراسان رضوی و استان های شرقی بارندگی به مراتب کمتری دارد. مشکل ما از مدیریت های فشل و نظارت ناقص مجلس است. نمی شود صداوسیما یکسره مردم را از اسراف نهی کند. بله اسراف کار نادرستی است، اما اصل مصرف آب جای دیگری است. برای مدیریت منابع آبی هم متأسفانه آقایان متمرکز بر پروژه انتقال آب از پنج رودخانه کلات به مشهد هستند که فقط در ماه های پایانی سال بارندگی دارد و باید 50 هزار میلیارد تومان هزینه شود تا پروژه ای به سرانجام برسد که حتی در تابستان نیز گره از کار مشهد باز نخواهد کرد.  

معتمدی‌فر: خوشبختانه امروزه طرح هایی همچون حفر چاه های شهری در دستورکار قرار دارد که بحران را به صورت مقطعی درمان کرده است، اما بنا به نظر کارشناسان، در بلندمدت نه تنها کافی نیست، بلکه به زیرساخت های شهر و استان آسیب می زند. امروزه بیش از 90 درصد مصرف آب در بخش کشاورزی است؛ بنابراین باید کشت فرااستانی و حتی فراسرزمینی در الگوی کشت خراسان رضوی اجرا شود. البته ازآنجا که ما نمایندگی مردم شریف کلات را هم برعهده داریم، باید موظف به انعکاس دغدغه این عزیزان نیز باشیم و ازاین حیث، مردم کلات مخالف طرح انتقال آب از منابع این شهرستان به مشهد هستند؛ زیرا همین الان هم دامداری کلات دچار بحران کم آبی است.

برنامه شما برای رسیدگی به معضل معتادان متجاهر چیست؟

اخلاقی: در شورای چهارم شهر مشهد، بررسی ما نشان می داد که به جز شهرداری شانزده دستگاه اجرایی در حوزه آسیب های اجتماعی مسئولیت برعهده دارند، اما فقط مدیریت شهری پای کار است. شهرداری در این حوزه همچون نیروی انتظامی است که فقط به عنوان نیروی میدانی کنشگری دارد. به نظر بنده راه حل اصلی مشهد، ایجاد بنگاه های کوچک و بزرگ اقتصادی متمرکز بر حوزه اشتغال های مهارتی است تا به صورت تخصصی، زمینه اشتغال برای معتاد بازپروری فراهم شود. مدیریت شهری اگر اینجا سرمایه گذاری کند، دیگر ضرورت ندارد تمرکز هزینه‎محور بر جمع آوری و برخورد داشته باشد.  

معتمدی‌فر: در شهر علی بن موسی الرضا(ع) روا نیست ما شاهد اعتیاد، طلاق، تکدیگری و آسیب های اجتماعی مشابه باشیم. در این عرصه نیز باید گریبان دستگاه های مسئول متعددی را گرفت که برای رسیدگی به آسیب های اجتماعی اعتبار مستمر و سالانه دارند. فراتر از شهرداری، خیلی ها در این مسائل تکلیف عمل‎نشده برعهده دارند.

برنامه شما برای رسیدگی به وضع اسف بار باشگاه های ورزشی استان چیست؟

اخلاقی: واقعیت امروز آن است که پس از شورای چهارم شهر، هیچ هزینه و اعتبار ویژه ای به حوزه ورزش در ساحت های همگانی و قهرمانی اختصاص نیافته است. اینجا همان عرصه ای است که از نظر داخلی، زمینه جامعه سازی را فراهم می کند و از نظر راهبردی هم فرصتی است که با آن، صدور انقلاب صورت بگیرد؛ بنابراین اگر با رویکرد ملی به این مسئله رسیدگی شود و حمایت کلی از عرصه ورزش صورت بگیرد، خیلی از مشکلات کنونی حل وفصل می شود.  

معتمدی‌فر: ریشه همه نابسامانی ها، به خصوص در حوزه ورزش، فقط و فقط در تسلط مدیران نالایق است. اگر اینجا شایسته سالاری صورت بگیرد، اگر مدیران سابقه کار تحقیقاتی و علمی داشته، روش حل مسئله را فراگرفته و خودشان از خانواده و جامعه ورزش باشند، هیچ کدام از ندانم کاری های فعلی رخ نمی دهد. ازاین حیث، بهترین راهکار برای رسیدگی به وضع باشگاه های استان را در نصب مدیران شایسته و ورزشی می دانم.

چه راهبردی برای سامان دهی حضور اتباع در کشور و به خصوص در خراسان رضوی دارید؟

اخلاقی: نمی شود مرزها را بست. انسداد مطلق مرزها منطقی نیست و هرکس باید بتواند هر زمان که خواست، بیاید و برود؛ اما در حوزه اتباع، به طورکلی باید قانون حاکم شود؛ به این معنا که برای اتباع قانونی، آزادی تراکنش مالی و تعامل اجتماعی به طور مطلق و کامل وجود داشته باشد و حاکمیت فقط بر سامان دهی اتباع غیرقانونی متمرکز شود.  

معتمدی‌فر: اصل همه مشکلات در حوزه اتباع به مهاجرت های غیرقانونی بازمی گردد. به جای اینکه اتباع قانونی از میان سرمایه گذاران و صاحبان کسب وکار، حرفه و مشاغل انتخاب شوند، نه فقط از این اقشار برگزیده نمی شوند، بلکه کسانی مجوز اتباع قانونی می گیرند که حضور آن ها شرایط اشتغال را برای هم وطنان ایرانی سخت می کند. مهاجرت های غیرقانونی و فرایند صدور مجوز برای اتباع باید موردبازبینی و اصلاح قرار بگیرد و این برنامه من است.

برنامه شما در حوزه سیاست خارجی چیست؟ باتوجه به سرنوشت بلاتکلیف برجام، چه میزان از راهکارهای حل مسئله شما متمرکز بر تعامل با کشورهای همسایه است؟

اخلاقی: در حوزه سیاست خارجی، کلام رهبر معظم انقلاب این است که عزت ملت ایران باید با حکمت در سیاست خارجی تأمین شود. کشور ما یک کشور انقلابی است و امروزه در عرصه آشکار یک جنگ نرم قرار دارد که در هر عمل، ظرافت های بسیار پیچیده ای را می طلبد. ارتباط با کشورها، به محوریت همسایگان، یکی از راهکارهایی است که امروزه می تواند هم به توسعه اقتصادی و هم صدور اندیشه انقلاب اسلامی در عرصه های فرهنگی کمک کند؛ البته حقیقت این است که برجام مُرد و هرچه در دستورکار باشد، باید متمرکز بر همان زبانی باشد که در عملیات وعده صادق اجرا شد و حفظ اقتدار جمهوری اسلامی به موازات تعامل با دوستان در دستورکار قرار بگیرد.  

معتمدی‌فر: امام راحل(ره) در یکی از سخنرانی های خود به صراحت تأکید کردند که جمهوری اسلامی نمی تواند در قبال مسائل کشورهای منطقه بی تفاوت بماند. به نظر من باید این را بر سر در وزارت امور خارجه بنویسند تا این طور نشود که کنشگری منطقه ای ما محدود به راهبردهای دفاعی بماند و از سوی دیگر، رایزنان فرهنگی و اقتصادی ما در سفارتخانه ها زمانی که باید بهره اقتدار جمهوری اسلامی در عملیات وعده صادق را ببرند، کنار بنشینند و منفعل بمانند. امروزه در کشورهای توسعه یافته، رایزن های اقتصادی و فرهنگی از سرآمدان و نخبگان آن جامعه هستند، اما اینجا هر مدیری که بازنشسته می شود و هر نماینده ای که بیکار می ماند، رایزن فرهنگی یا اقتصادی می شود تا آخر سال هم گزارشی بدهد و مسئولیت خود را حفظ کند. به نظر بنده باید سیاست خارجی ایران اسلامی از مسائل دفاعی فراتر برود و در عرصه اقتصاد و فرهنگ نیز ثمرات مطلوب برای مردم داشته باشد.

رویکرد شما در حوزه مسائل فرهنگی و اجتماعی و به خصوص حمایت از خانواده چیست؟

اخلاقی: بنده بارها گفته ام که اگر دولت ها در این سال ها، یک دهم هزینه ای که برای حل بحران های اجتماعی داشته اند، در حوزه خانواده خرج می کردند، هیچ کدام از این چالش های ایجاد نمی شد. یک نمونه بارز این بی توجهی هم مربوط به حوزه ازدواج است که امروزه زوج های بسیاری در صف دریافت وام هایی هستند که بازپرداختشان، گرفتاری دیگر آن ها می شود. به نظر من، باغدار خوب، باغداری است که از سرمنشأ آب، جریان را دنبال کند تا زمانی که پای درخت برسد و نماینده مجلس نیز همین طور است و صرفا تصویب قانون خوب کافی نیست. اینجا مشکل از بدنه دولت است که گاهی مدیران ارشد را قبول ندارند و سلیقه ای عمل می کنند؛ بنابراین با وجود منابعی که در اختیار است، می توان به هر جوان، حداقل 100 میلیون تومان وام بلاعوض داد تا به موازات اجرای سیاست های کلان خانواده، درمان بخشی از آسیب های اجتماعی همچون افزایش سن ازدواج و حتی طلاق های گسترده باشد.  

معتمدی‌فر: سیاست های کلان خانواده در سال 1393 توسط رهبر معظم انقلاب ابلاغ شد، یعنی 10 سال قبل، اما هنوز هم به آن توجهی نشده است. این سیاست ها تأکید می کند که نماینده مجلس باید منطبق بر اسناد بالادستی، به شصت مشکل اساسی در حوزه خانواده و جمعیت رسیدگی کند. برنامه ویژه بنده، توجه به این سیاست هاست تا نه در قالب یک چشم انداز پنج ساله حاضر و آماده، بلکه به صورت یک راهبرد مبتنی بر واقعیت های موجود و حل مسئله، همه قوانین بلاتکلیف در این بخش همچون طرح حجاب و عفاف تعیین تکلیف شوند و پس از آن، قوانین لازم الاجرا در حمایت از خانواده ها به دست دولت برسند.

قوانین خوب زیادی در کشور وجود دارد؛ همچون برنامه های جامع توسعه که عمدتا به بخش کوچکی از آن ها عمل می شود. به نظر شما مشکل از تصویب است یا نظارت؟

اخلاقی: این سؤال خیلی مهم است. بنده قبلا بارها تأکید کرده ام که باید در مجلس شورای اسلامی، کمیسیون ویژه ای برای بازبینی و رسیدگی به همه قوانین مصوب در 45 سال اخیر به وجود بیاید؛ زیرا بخشی از قوانینی که تصویب شده، برنامه‎‎محور نبوده است. شما ببینید امروزه دولت که عوض می شود، این تغییر در حاکمیت تا سطح آبدارخانه ادارات امتداد پیدا می کند. این یک آفت است. اگر برنامه های جامع توسعه مبتنی بر واقعیت ها بود، این طور نمی شد که فقط به 33 درصد از برنامه ششم توسعه عمل شود و تازه بخشی از همین 33 درصد هم فقط منحصر در گزارش کارهای تشریفاتی باشد. مصوبات نمایندگان مجلس باید انعکاسی از اسناد بالادستی و برنامه های جامع توسعه باشد.  

معتمدی‌فر: مشکل امروز ما در این حوزه آن است که نمایندگان مجلس از همان اول کار، منحصر در گزارش های مرکز پژوهش های مجلس می شوند که آن ها هم گاهی اوقات از واقعیت ها فاصله زیادی دارد. تصور نماینده هم این است که خیلی منطبق با پژوهش و تحقیقات عمل می کند. اشکال امروز کار نمایندگان این است. این خیلی بد است که در کشوری مثل مالزی، به 100 درصد برنامه بیست ساله توسعه عمل می شود، اما چشم انداز توسعه ما در فصل ششم فقط 30 درصد زمینه اجرا پیدا می کند. اینکه نماینده مجلس به یک حوزه انتخابیه برود و قول احداث فرودگاه در منطقه ای را بدهد که اصلا نیازی به فرودگاه ندارد، ثمره اش اتلاف منابع و سرمایه هایی است که باید به اجرای چشم اندازهای کلان توسعه اختصاص پیدا می کرد. خیلی از مصوبات و قوانینی که امروز وجود دارند، اجرایی نمی شوند؛ چون از ابتدا مبتنی بر واقعیت ها نبوده اند. نماینده مثل پهپاد است؛ باید نقطه زنی کند و از ابتدا کارگروه هایی در جمع خود نمایندگان ایجاد شود که هرکس براساس تخصص و تجربه خود به یک حوزه بپردازد و فقط متمرکز بر آن باشد.