به گزارش تابناک کرمانشاه به نقل از ایرنا، در ۳۱ مین روز از شهریور سال ۵۹ جنگ نحمیلی عراق بر کشور بطور رسمی آغاز شد و شهرستان مرزی قصرشیرین با ۱۸۶ کیلومتر مرز با عراق از چهار محور خسروی، نفت شهر، دشتذهاب و قورهتو آماج حملات متعدد ارتش متجاوز رژیم بعث قرار گرفت و مرزنشینان با وجود مقاومت، صلابت و ایستادگی و تقدیم ۸۶۰ شهید سرافراز بواسطه ویرانیها و حملات سخت دشمن مجبور به ترک شهر و دیار خود شدند تا این تکه از کشورمان به اشغال دشمن بعثی در آید.
هنوز هم جراحت و زخمهای زمان جنگ تحمیلی بر پیکر شهرستان مرزی قصرشیرین در غربیترین نقطه ایران اسلامی و غرب استان کرمانشاه دیده میشود و هنوز هم نخلهای سوخته و بی سر، اما با صلابت این منطقه یادآور مظلومیت مردمان مرزنشین این خطه است که روزها و سالها از شهر و دیار خود به دیگر نقاط کشور آواره شدند.
۳۱ شهریور ماه و جنگ تحمیلی یادآور روزهای تلخی است که مرور خاطرات آن دل هر قصری (قصرشیرینی) را میآزارد و هنوز هم که نام قصرشیرین میآید مردمان این خطه بر صدام و صدامیان لعنت میفرستند.
قصرشیرین که روزگاری مست از بوی لیمو و نارنج بود و کام مردمانش به شیرینی خرمای اشرسی و رطب بود و صلابت شان به ایستادگی نخلهای سرافراز، آنها همواره میزبان قدوم مبارک زائران اباعبدالحسین (ع) به واسطه قدیمیترین و اصلیترین مرز برای تردد زوار «مرز خسروی» بودند و در واقع قصرشیرین دروازه ورود ایران به آسیا و اروپا محسوب میشد که در روزهای آغازین جنگ با خاک یکسان شد و مسجد مهدیه تنها ساختمانی بود که آن هم به واسطه حضور بعثیها در آن از گزند حملات سالم ماند.
وجود بیمارستان مخروبه در مسیر قصرشیرین به خسروی که در جریان جنگ تحمیلی توسط دشمن ویران شد و اکنون به ساختمان حفظ آثار و محل بازدید کاروان راهیان نور تبدیل شده کینه توزیهای دینای استکبار و بعثیها و جنایات دشمنان این آب و خاک مقدس را به خوبی برای هر بینندهای تشریح میکند و سند زنده و گویای مظلومیت این منطقه است.
هنوز هم در روستاهای مرزی این منطقه سربازان پنهان دشمن یا همان مینهای خفته نهان شده در دل خاک هر از گاهی قربانی میگیرد و این بی رحمی و ضد بشری مدعیان و منادیان دفاع از حقوق بشر را میرساند و نشان میدهد که چه کسانی دشمن انسان و انسانیت هستند.
امروز قصرشیرین به منطقه آزاد تجاری تبدیل شده و ۲ مرز رسمی و فعال خسروی و پرویزخان دارد که نقشی ملی و فراملی در تجارت و صادرات و مبادلات مرزی دارند و محور توسعه و رونق استان کرمانشاه هستند و زمینهایی آبی و آبهایی خروشان به زلالی الوند و باغ و نخیلاتی با شکوه و دل انگیز دارد که میتواند محوری برای گردشگری باشد، اما اگر جنگی هشت ساله نبود شاید اکنون قصرشیرین شیرینتر از زمان کنونی بود و باغ هایش آباد تر.
اگر جنگی هشت ساله و روزهای آوارگی نبود شاید دردی که مردمان این منطقه سال هاست با خود در سینه دارند و بر دل هایشان سنگینی میکند نیز نبود دردی که به واسطه پر پر شدن عزیزانشان روی دستان خود کشیدند و رنجی که با چشم هایشان از جان باختن و خانه خراب شدنشان در سالهای جنگ دیدند و صداهایی که هنوز هم در گوش آنها میپیچد، صدای توپ و تانک و خمپاره.