با ادامه روند فعلی، به نظر می‌رسد استقلال و پرسپولیس به سمت یک رکورد دست نیافتنی در تغییر مدیران پیش می‌روند و در استعفا با هم کورس گذاشته‌اند! حالا تعداد مدیران ورودی به دو باشگاه سرخابی از آغاز دولت اول حسن روحانی از مرز ۵۰ تن گذشته است؛ آماری که بیشتر به یک طنز تلخ شبیه است.
کد خبر: ۸۳۴۹۶۹
تاریخ انتشار: ۱۱ فروردين ۱۳۹۹ - ۱۲:۲۸ 30 March 2020
 
با ادامه روند فعلی، به نظر می‌رسد استقلال و پرسپولیس به سمت یک رکورد دست نیافتنی در تغییر مدیران پیش می‌روند و در استعفا با هم کورس گذاشته‌اند! حالا تعداد مدیران ورودی به دو باشگاه سرخابی از آغاز دولت اول حسن روحانی از مرز ۵۰ تن گذشته است؛ آماری که بیشتر به یک طنز تلخ شبیه است.
 
 

اوضاع مدیریتی دو تیم دولتی قرمز و آبی پایتخت به شدت وخیم است و سیاست‌های وزارت ورزش در این دو باشگاه، کار را به بحران جدی خروج مدیران در پرسپولیس و استقلال رسانده است.

به گزارش «تابناک ورزشی»؛ روند استعفا‌های پیاپی مدیران سرخابی با وجود شیوع ویروس کرونا و تعطیلات نوروز متوقف نشده است و در حالی که سال ۹۸ با کناره گیری هردو مدیرعامل این دو تیم به پایان رسید، حالا شنیده می‌شود رییس هیات مدیره آبی‌ها که از نزدیک‌ترین رفقای وزیر ورزش محسوب می‌شد نیز از حضور در این باشگاه کنار کشیده است. به این ترتیب تعداد مدیران واردشده طی دو دولت حسن روحانی از مرز ۵۰ تن گذشته و پرطرفدارترین تیم‌های فوتبال آسیا به محله بروبیای مدیران ناشناخته تبدیل شده است.

واکنش منفی خلیل‌زاده به بازگشت رییس سابق هیات‌مدیره به ‌عنوان مدیرعامل

در شرایطی که شنیده می‌شد احمد سعادتمند در نخستین جلسه هیات مدیره استقلال در سال جدید به عنوان سرپرست باشگاه استقلال توسط وزارت ورزش و جوانان معرفی می‌شود، ناگهان خبر رسید، خلیل زاده رئیس هیات مدیره این باشگاه از سمت خود استعفا کرد. اسماعیل خلیل زاده که این روز‌ها در بیمارستان است، با اعلام کناره گیری خود از هیات مدیره باشگاه استقلال اعلام کرد در این شرایط قصد مصاحبه ندارد.

کناره‌گیری رییس هیات‌مدیره استقلال همزمان با مدیرعاملی سعادتمند/ کورس استعفا درپرسپولیس و استقلال حاصل دستپخت وزارت ورزش /

پیش از این استعفای غیرمنتظره علی فتح الله زاده تنها پس از هفده روز مدیرعاملی، رکورد تازه‌ای در سرعت استعفا در باشگاه‌های دنیا بر جای گذاشته بود. با ادامه روند فعلی، به نظر می‌رسد استقلال و پرسپولیس به سمت یک رکورد دست نیافتنی در تغییر مدیران حرکت می‌کنند و در استعفا با هم کورس گذاشته اند!

در تحولات امروز شنیده شد که عبدالرضا موسوی، عضو مستعفی و متمول هیات مدیره ـ که سرمربی تیم استقلال و خلیل زاده از وی برای کمک به این باشگاه خواستار بازگشتش شدند ـ اعلام کرده در این شرایط تمایلی به همکاری با مجموعه باشگاه استقلال ندارد. منظور او از وضع کنونی هم احتمالا بدهی نجومی باشگاه استقلال بابت احکام تازه فیفا و همچنین معوقات دستمزد بازیکنان و مربیان فعلی و سابق این تیم است. موسوی پیش از فرا رسیدن ایام نوروز در اختلاف علنی با فتح‌الله‌زاده و زمانی که متهم به گرفتن بهره از مبالغ پرداختی‌اش به استقلال شد، بدون اینکه این افشاگری را تکذیب کند، خودش را کنار کشید.

استقلال فقط در یک فقره باید ۵۵۰ هزار دلار به وینفرد شفر آلمانی پرداخت کند که در اقدامی غیرکارشناسی و بسیار مشکوک از سوی مدیرعامل سابق این باشگاه یعنی فتحی، سه هفته مانده به پایان لیگ هجدهم برکنار شده بود. فتحی و معاونش که خود را حقوقدان فوتبال می‌نامیدند، مدعی بودند خسارت استقلال در قبال این برکناری عجیب نزدیک به صفر است، اما حالا در واکنش به حکم فیفا سکوت کرده‌اند و دم برنمی‌آورند. فتحی بعد از این شاهکار از سوی وزارت ورزش، ریاست مجموعه ورزشی انقلاب تهران، یکی از لوکس‌ترین مجموعه‌های تفریحی ورزشی کشور را بر عهده گرفته و کامل خودش را به بی‌خبری زده است.

موج عجیب اختلاف بین مدیران منصوب یک وزیر!

در حالی که هیچ یک از مدیران دو باشگاه دولتی ایران بدون اذن و نظر وزارت ورزش و حتی تایید شخص سلطانی فر از فیلتر‌های مرسوم عبور نمی‌کنند، این حجم از کشمکش و تنش بین اعضای انتصابی در نوع خود نوبر است و افکار عمومی شاهد یک فیلم کمدی از اختلافات عجیب و غریب داخلی در این دو باشگاه هستند.

در حالی که هنوز از مصاحبه‌های افشاگرانه مدیرعاملان سابق پرسپولیس یعنی گرشاسبی و ایرج عرب علیه هم، دو ماه هم نمی‌گذرد، با بلوای تازه‌ای بین رسول پناه و محمدحسن انصاری‌فرد مواجه شدیم و از سوی دیگر، مهرداد هاشمی نیز همین چند روز پیش از دعوا‌های رخ داده در هیات مدیره پرسپولیس پرده برداشته بود. در جمع مدیران استقلال نیز از سال گذشته تا کنون چند ده مورد مصاحبه تند و تیز بین اعضای هیات مدیره به چشم می‌خورد که هر یک می‌تواند بنیان یک باشگاه را به تنهایی متزلزل و آرامش را از یک مجموعه حرفه‌ای سلب کند.

اما چرا پرطرفدارترین تیم‌های فوتبال آسیا در چنین شرایط بغرنج مدیریتی قرار گرفته اند و به محله بروبیای مدیران گمنام و دولتی تبدیل شده اند؟ چطور دو تیمی که سال گذشته مدعی تسویه و تعیین تکلیف کل بدهی‌های انباشته خود بودند، ظرف یک سال ناگهان به چنین عجز و ناتوانی افتاده اند که می‌تواند آن‌ها را کامل ساقط کند؟

آیا در چنین شرایطی می‌توان روی ادعای تکراری و آزاردهنده وزیر ورزش مبنی بر واگذاری این دو مجموعه به بخش خصوصی در سال ۹۹ که طی دو دهه اخیر بار‌ها از سوی دولت‌های مختلف مطرح شده، حسابی باز کرد؟

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار