کد خبر: ۶۳۳۵۷۳
تاریخ انتشار: ۰۱ مرداد ۱۳۹۷ - ۰۸:۲۱ 23 July 2018

«اکبر بهنام‌جو» کمتر حرف می زند و بیشتر دنبال تثبیت چهره خود به عنوان یک فرد عملگرا است اما او دو شعار کلیشه ای را در برنامه کاری خود قرار داده است، راه آهن و اشتغالزایی ۲۰ هزار نفری در سال.

شعارهای بهنام‌جو کلیشه ای و تکراری است، مردم استان به دلیل تکرار مکررات این شعارها و فقدان تحقق آنها در سال های گذشته، نمی توانند آنها را در کنج باورپذیر ذهنشان حک کنند اما نهمین استاندار اردبیل دو سنگ بزرگی در دست گرفته است که با شرایط فعلی استان، علامت نزدن را در اذهان عمومی تداعی می کند.

بهنام‌جو با این دو شعار، می خواهد کارنامه ای از خود به یادگار بگذارد و در مورد این کارنامه و عملکرد این استاندار، آیندگان بی رحمانه در کرسی قضاوت خواهند نشسته و به او نمره خواهند داد.

راه آهن اردبیل پروژه ای است که مردم استان با شعار «دمیر یول» در سفر رئیس دولت اصلاحات به استان اردبیل، خواستار ایجاد آن به عنوان یک راه ارتباطی و ابزار زیرساختی شدند و از قضا استارت آن هم در همان زمان با انجام مطالعات آغاز شد و بعدها در دولت مهرورز با وجود تکیه فرزند استان اردبیل به صدارت وزارت راه و شهرسازی و قرار گرفتن راه آهن اردبیل در لیست پروژه های «مهر ماندگار» که بر اساس آن باید تا قبل از اتمام دولت مهرورز تکمیل و به بهره برداری می رسید؛ اما این پروژه نه تنها تکمیل نشد بلکه حتی به پیشرفت فیزیکی ۵۰ درصد هم نرسید که بعدا در مورد راه آهن اردبیل بیشتر خواهیم نوشت.

اما بحث اصلی در این نوشتار، شعار آرمانی بهنام‌جو یعنی ایجاد اشتغال سالانه ۲۰ هزار نفری در سطح استان اردبیل است. شعاری که تاکنون هیچ فردی جرات نکرده آن را به عنوان برنامه استراتژیک و نقشه راه خود بیان کند.

در تمامی کشورهای دنیا، اشتغال مفهومی قابل فهم است که کسب درآمد لازم برای سطح زندگی متمایل به حد مطلوبیت و جایگاه اجتماعی دو ویژگی مشترک، شغل در این کشورها است. اما در کشور ایران، وضعیت اشتغال ها قابلیت دستکاری دارد.

در ایران گاهی برای کاهش نرخ بیکاری، دست به تحریف آمار یا آمارسازی یا حتی تغییر تعریف اشتغال می زنند که در این مورد مثال واضح و قابل درک، همان تغییر تعریف دولت احمدی نژاد از کار بود که بر اساس آن هر فردی که در هفته یک ساعت کار کند، شاغل محسوب می شود و این تعریف انگار همچنان باقی است.

این وضعیت سبب شده است که نرخ بیکاری از واقعیت جامعه تبعیت نکند. حال بهنام‌جو هم برای تحقق شعارش مبنی بر ایجاد اشتغال برای ۲۰ هزار نفر در سال دو راه دارد:

اول اینکه استاندار یا مدیرانش‌ دست به آمارسازی بزنند تا بتوانند نقابی بر روی اعداد بیکاران استان بزنند. در این مورد مدیران استانی نمی توانند دست به تغییر تعاریف بزنند بنابراین اگر قرار بر آمارسازی باشد، مدیران ناکارآمد استان اردبیل برای کمتر نشان دادن لشکر بیکاران، دست به روش های دیگر می زنند.

مثلا گفته می شود مسئولان مربوطه برای واحد تولیدی تعطیل شده در خلخال، همچنان شاغلان بیکار شده آن واحد را در لیست تعداد شاغلان استان قرار می دهند و شاید این چنین کارهایی سبب شد که نمایندگان استان در سفر وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی به اردبیل؛ شدیدا در مورد آمار اشتغال استان اعتراض کرده و مدیران زیرمجموعه این وزارتخانه در استان را مورد نقد قرار دهند.

بنابراین بهنام‌جو برای تحقق شعارش مبنی بر ایجاد اشتغال برای ۲۰ هزار نفر در سال، نیاز به تقویت کابینه اقتصادی دارد تا مدیران ناکارآمد و آمارساز جای خود را به مدیران کارآمد و عملگرا بدهند.

دومین مساله، اشتغالزایی واقعی است که انتظار می رود استاندار اردبیل، این مسیر را برای خود و اعضای کابینه اقتصادیش تبیین کند اما اشتغالزایی با تعهد گرفتن از مدیران برای ایجاد اشتغال، انجام شدنی نیست زیرا در این موارد مدیران دست به آمارسازی می زنند پس باید زیرساخت های لازم برای ایجاد اشتغال انجام شود تا افراد به صورت واقعی مشغول به کار شوند.

توحید مهدوی
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار