عامل بسته شدن پرداختی ها به رسانه ها کیست؟ / مگر فرهام زاهد نگفت که عکسبرداری از پرداختی به رسانه ها با دستور وی صورت گرفته است!؟ / آقای شهردار، این انتصابات برای اصحاب رسانه نان و آب نمی شود و بعید است تا وقتی که فاکتورها نقد نشود، لحن ها ملایم شود!

تابناک / اقدام شهردار رشت در انتصاب مریم رضا طبع به عنوان مسئول حوزه رسانه شهردار با انتقاد برخی از رسانه های خبری روبرو شد.

نداشتن سابقه رسانه ای قوی و اصطلاحاً غریبه بودن رضاطبع با رسانه ها و شاید هم برعکس! یکی از مهمترین انتقاداتی بود که به نصرتی پیرامون این انتصاب وارد آمد. در خصوص این انتصاب اما ذکر چند نکته ضروری به نظر می رسد:

1. متاسفانه یکی از قوی ترین عوامل در همسویی رسانه های گیلانی، جریانات حزبی است. شاید اگر نقد عملکرد فرماندار یا استانداری در میان باشد، رسانه ها تکلیف خود را بدانند اما در خصوص یک شهردار غیرسیاسی مانند نصرتی، تعریف و تمجید و یا انتقاد از او تنها و تنها به میزان فاکتورهای نقد شده ارتباط دارد! این روزها که فاکتورها نقد نمی شود، انتظار همراهی از رسانه هایی که مدت ها سهم شان را از سفره شهرداری بر می داشتند؛ انتظاری نا به جاست.

2. عامل بسته شدن پرداختی ها به رسانه ها کیست؟ نصرتی یا فرهام زاهد؟! مگر خود زاهد نگفت که عکسبرداری از پرداختی به رسانه ها با دستور وی صورت گرفته؟! مگر خود زاهد نگفت که مقدمات انتشار آن تصویر را فراهم کرده؟ مگر وضعیت فعلی معلول انتشار آن تصویر نیست؟ مگر یکی از همکاران خود ما همان تصویر را با علم به اینکه انتشارش تا چه اندازه بر برخی اصحاب رسانه گران می آید، منتشر نکرد؟ پس باید مقصر این وضعیت را اول در میان خودمان و دوم در بدنه شورا بیابیم نه اینکه شهردار را مسبب این وضعیت بدانیم که اگر شهردار برخلاف دستورات شورا به یکی دو رسانه پولی پرداخت کند، خود ما آن را در بوق و کرنا می کنیم!

3. پیش بینی اینکه شهردار رشت با انتصاب رضاطبع به عنوان مسئول حوزه رسانه شهردار مورد انتقاد قرار گیرد، کار سختی نبود. بالاخره هر کدام از رسانه ها دوست و آشنایی در خانواده بزرگ شهرداری دارند و انتظار داشتند همان فرد به عنوان مسئول حوزه رسانه شهردار معرفی شود. هیچ کسی اما خود را جای نصرتی نمی گذارد و به این موضوع فکر نمی کند که ممکن است گزینه مورد حمایت رسانه اول، بدترین گزینه برای رسانه دوم به شمار آید! بی تردید مقصر این وضعیت هم نصرتی نیست چرا که مدت ها قبل از ورود او به رشت، چارچوب ارتباطی رسانه ها با یکدیگر شکل گرفته است. در فضایی که ما رسانه ای ها حتی نمیتوانیم سالی یک نشست مشترک برگزار کنیم و بعضا در مجادله هایمان هیچ ابایی از دشنام دادن به یکدیگر در انظار هزاران ببینده و خواننده نداریم، شهردار رشت چاره ای جز انتصاب یک چهره کاملاً جدید داشته است؟ به نظر می رسد نصرتی با علم به اینکه رسانه ها هیچ پیش زمینه ذهنی منفی یا مثبت نسبت به رضاطبع ندارند، وی را به عنوان مسئول حوزه رسانه شهردار معرفی کرده است. شاید حضور یک چهره خنثی برای تعامل با رسانه هایی که از تشکیل اتحادی قوی و فراجناحی در گذر سال ها، ناتوان بوده اند، بهترین تصمیم بوده است.

4. در چارت شهرداری پست و منصبی با عنوان مسئول حوزه رسانه شهردار وجود ندارد. انتصاب رضاطبع به پستی که حتی در چارت هم وجود ندارد حکایت از اهمیت این موضوع در نزد شهردار دارد. هرچند انتصاب افراد در مناصبی که در چارت سازمانی نیستند، چندان هم غیرمعمول نبوده و معمولاً امتیازی بوده که برای نورچشمی های اعضای شورا و نمایندگان شان لحاظ می شده است. حالا اینکه شهردار رشت با علم بر اهمیت وجود ارتباط مناسب و بهتر با رسانه ها، انتصابی صرفا مرتبط با این موضوع انجام داده، را می بایست به فال نیک گرفت.

در پایان باز هم باید گفت هیچ یک از این تحلیل ها و انتصابات برای اصحاب رسانه نان و آب نمی شود! بعید است تا وقتی که فاکتورها نقد نشود، لحن ها ملایم شود! شهردار رشت می بایست به این موضوع توجه داشته باشد که اساساً دریافت پول از شهرداری توسط رسانه ها مخصوصا در قبال اخبار تولیدی و تحلیلی، روندی مرسوم بوده و بسیاری از رسانه ها مخارج خود را با تکیه بر همین مبالغ اندک استوار ساخته اند. شاید اگر شهردار رشت به مقوله پرداخت حق الزحمه به رسانه ها به چشم عاملی مهم و لازم در امر توسعه شهری بنگرد، بتواند شورانشینان را راضی کند که وضعیت فعلی یا باید به روال سابق برگردد و یا باید در اصلاح آن تعجیل کرد!

خزر/