به گزارش تابناک قم، خادمان حرم حضرت معصومه(س) روز پنجشنبه با حضور در مسجد امام حسن عسکری(ع) در آیین سوگواری پدر بزرگوار کریمه اهل بیت (ع) شرکت کرده و پس از سخنرانی و مداحی مداح اهل بیت(ع) ، از مکان به سمت حرم مطهر به حرکت درآمدند.
مردم عزادار قم نیز همگام با خادمان حرم حضرت معصومه(س) با شرکت در این آیین باشکوه ، این روز غمبار را به آن حضرت تسلیت عرض کرده و با سوگواری ،دراین مصیبت بزرگ اشک ماتم ریختند.
در این مراسم معنوی و باشکوه علما و فضلا ؛ روحانیان ، اقشار مختلف مردم ، آیت الله سید محمد سعیدی تولیت آستان مقدس حرم حضرت معصومه(س) و همچنین زائران غیر ایرانی حضور داشته و به عزاداری پرداختند.
در پایان این مراسم آیین خطبه خوانی توسط خادمان بارگاه مضجع نورانی حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) برگزار شد و دلدادگان مکتب عصمت و طهارت با جان و دل وجان دراین مصیبت بزرگ بر سرو سینه زدند.
حضرت موسی بن جعفر(ع) هفتمین امام شیعیان در هفتم صفر 128 هجری قمری در ابواء محلی میان مکه و مدینه دیده به جهان گشود. پدرش امام صادق(ع) ششمین امام و پیشوای مومنان و حمیده مادر ایشان از زنان پاکدامن و درستکار بود.
امام موسی کاظم(ع) به دلیل زهد و عبادتش در میان پیروانش به العبد الصالح مشهور شد و به خاطر داشتن حلم، بردباری و فروبردن خشم خویش به کاظم شهرت یافت. از لقب های دیگر ایشان می توان به «امین و صابر» اشاره کرد و کنیه های امام هفتم(ع) «ابوعلی، ابوالحسن، ابو ابراهیم، ابو اسماعیل و باب الحوائج» است.
این امام همام(ع) از چشمه دانش الهی و علم بیکران پدرش بهره های فراوانی برد و با آموزه های اسلامی و برترین صفت های انسانی همچون پارسایی، تقوا و بخشندگی آشنا شد و آن را توشه راه خود برای پیشوایی مسلمانان کرد.
دوره امامت موسی بن جعفر(ع) با حکومت جور خلیفه های بنی عباس همچون منصور دوانیقی، مهدی عباسی، هادی عباسی و هارون الرشید همزمان بود. این امام معصوم(ع) با وجود تمام محدودیت ها و ظلم های حاکمان همواره تلاش خویش را برای انجام دادن رسالت سنگین امامت و هدایت مسلمانان به کار می بست و با تربیت افرادی شایسته و ورود آنها به دستگاه حکومتی، از وجود آنان در پیشبرد منافع و هدف های جامعه مسلمانان بهره می جست.
بیشتر عمر امام موسی کاظم(ع) در تبعید و زندان گذشت و سالیان متمادی مورد آزار و اذیت دستگاه جور بنی عباس قرار گرفت.
سرانجام هارون الرشید خلیفه ظالم عباسی، با دستور به سندی بن شاهک، امام هفتم(ع) را در 25 رجب سال 183 هجری قمری و در 55 سالگی مسموم کرد و به شهادت رساند. پیکر پاک آن حضرت در مکانی به نام قریش که بعدها کاظمین نامیدند به خاک سپرده شد.
