سیدرحمان موسوی / تابناک: تجمعات روزهای گذشته موضوع آن دسته اخباری بود که بیش از هر موضوع دیگری آخر هفته گذشته مخاطبان را مشغول خود کرد.
استان خراسان نخستین جایی بود که این تجمعات مردمی را به خود می‌دید و علت آن که آغازش در مشهد بود مسائل اقتصادی عنوان شده است. اما حقیقت آن است که دلیل اصلی تجمع و اعتراضات دقیقا مشخص نیست.
روایت برخی رسانه ها این بوده که تجمعات از سوی برخی سپرده‌گذاران موسسات مالی و اعتباری انجام شده است. اما روایت دیگر اعتراض به گرانی است اما شواهد و قرائن نیز روایت دوم را تایید می‌کند؛ اما اعتراض ها در خراسان نماند و به دیگر نقاط کشور نیز رسید.
این تجمع‌ها روز پنج‌شنبه در مشهد، کاشمر و نیشابور انجام شد و روز جمعه شهرهای کرمانشاه، رشت، ساری، قائم شهر قم، قزوین، قوچان، اهواز، خرم آباد و همدان نیز تجمعاتی مشابه آنچه در مشهد گذشت به خود دید و تجمعات این شهرها در اعتراض به گرانی عنوان شده است.
حقیقت مطلب را یکی از مراجع تقلید به خوبی عنوان کرده است ؛ آیت الله عبدالله جوادی آملی از مراجع تقلید مساله فقر و گرانی را از دردناک‌ترین مسائل روز دانسته و گفت: فقر، مساله دردناکی است و به اغلب مسئولان گفتیم اقتصاد اسلامی با سفارش و موعظه حاصل نمی‌شود.
وی گفت: کشوری که مال دارد، ایستاده است؛ چون طبق آیه سوره مبارکه نساء، مال، عامل قیام یک ملت است؛ کسی که دست و جیبش خالی باشد، قدرت قیام ندارد و ستون فقراتش شکسته است ؛ سال، سال تولید و اشتغال است؛ اما با وام و سودهای چند درصدی که ربا باشد نمی توان شهر را آباد و جامعه را اداره کرد.
در همین چند روز اخیر برخی از نماینده های مجلس با اظهارات خود کار را سخت تر و سخت تر کردند ؛مثلا گفته اند باید از ظرفیت برخی مسئولان برای برقراری آرامش در جامعه استفاده کنیم؛ این افراد باید به میانه میدان بیایند اما واقعا دیگر چه کسی را داریم که میانجی گری کند!؟
تا کی می شود به بهانه وابسته به غرب و شرق و استکبار و غیره حق و حقوق مسلم مردم، که این روزها به شدت تحت فشار هستند را نادیده گرفت و وعده به آینده داد!؟
حالا که مردم به کف خیابان آمده اند ، دولتی ها میگویند گرانی را کنترل می کنیم و برنامه افزایش حامل های انرژی هم که وحی منزل نیست! ؛ می شود حذف کرد اما دولتی ها نگفته اند که چه زمانی قرار است که ملت طعم رفاه اجتماعی را بچشد!
سخن پایانی با دولتی ها ؛
سقف 30 میلیون تومان وام خوداشتغالی از صندوق امید گریه آور است! ؛ آیا کشوری که در گنج خوابیده است باید 42 درصد از بیکارانش، فارغ التحصیلان دانشگاهی باشند!؟ حقیقت آن است که مدت ها است هیچ برنامه ای برای اشتغال جوانان و قشر تحصیلکرده نداشتیم و آقایان به جای آنکه مرحمی باشند بر زخم مردم، نماینده ای می گوید حقوقش کم است و دولت،گرانی سوخت و عوارض خروج از کشور را در بودجه مطرح می کند!