البته اکنون معلوم شده که وزیر قصد توهین نداشته و این مطلب را به مزاح بیان کرده است. در این باره مهرداد بائوج لاهوتی نماینده مردم لنگرود در مجلس که خود در صحنه حضور داشته گفته است: «کارخانهای که وزیر جهاد کشاورزی در حال بازدید از آن بود برای اولین بار یک سبوسی را تولید کرده بود که هیچکدام از کارخانه های کشور توان تولید آن را ندارند و ویتامین B12 بدن را تامین میکند. رئیس کارخانه در حین بازدید توضیحاتی را داد که این سبوس تولیدی میتواند در اخلاق و رفتار انسان موثر باشد، [لذا] وزیر در صحبت خود با این کشاورز تنها یک مزاح کرد.»
محمود حجتی خود نیز در پیامی که روز دوشنبه منتشر شد، به انتشار این فیلم واکنش نشان داد و نوشت: «خدا نیامرزد حجتی را اگر خدای نکرده شائبه توهین به بندگان خدا را در سر خود بپروراند؛ چه رسد به کشاورز دلسوخته و زحمت کشی که تلاش می کند افت قیمت حاصل تلاش سالانه محصولش (برنج) را به گوش مسئولین برساند.» لذا از آنجا که باید به همه انسان ها (و مومنان) حُسن ظن داشت، قطعا می توان شائبه توهین از سوی وزیر به آن کشاورز را کنار گذارد. اما حتی اگر قصد وزیر را صرفا مزاح یا تلطیف فضا بدانیم باز هم نوع رفتار ایشان و به خصوص اطرافیان و دیگر حاضران در صحنه قابل گذشت نیست.
حضرت علی (ع) در یکی از دستورات خود به مالک اشتر می فرمایند: «پارهاي از وقت خود را به کسانی اختصاص بده که حاجت و كاري با خودت دارند و فروتنی و تواضع کن و ياران و نگهبانان خود را از آن مردم دور کن، تا نماينده و سخنگوي مردم بتواند بدون ترس و بدون لكنت زبان، حرف هاي خودش را بگويد.»
متاسفانه در این فیلم مشاهده می شود کشاورز معترض به دلیل فشاری که از سوی اطرافیان وزیر برای قطع سخنان وی وارد می شود بارها مجبور به درخواست برای دادن فرصت جهت ادامه صحبت خود می شود. او حتی از فرط استرس و ناراحتی نمی تواند کلمات را واضح و آرام ادا کند. با این حال وزیر محترم خود را مکلف به توضیح در برابر سوال وی نمی بیند و در چنین شرایطی به شوخی نیز می پردازد و بدتر آنکه اطرافیان وی نیز به خنده می پردازند.
از قدیم گفته اند «هر سخن وقتی و هر نکته مکانی دارد.» آیا چنین مزاحی در آن شرایط که کشاورز معترض مصرّانه خواستار پاسخ وزیر به سوال وی است روا بود؟ آیا غیر از این است که در چنین شرایطی انجام یک مزاح که با خنده دیگران نیز مواجه می شود از سوی مخاطب آن مزاح، به معنای بی اعتنایی و بلکه تمسخر برداشت می شود؟ البته ما کاملا مطمئن هستیم که آقای وزیر چنین قصدی نداشته است، اما چرا مسئولان باید به نوعی رفتار کنند که گویی خود را مکلف به پاسخگویی در برابر مردم نمی دانند؟ خود را بالاتر از مردم می پندارند؟
آیا اگر وزیر محترم چند دقیقه وقت خود را صرف پاسخ به آن کشاورز می کرد (ولو آنکه توضیحات مربوطه، کشاورز را قانع نمی کرد) بهتر نبود تا اینکه امروز شائبه (حتی اشتباه) توهین و بی احترامی مسئولان به مردم چنین در شبکه های اجتماعی منتشر شود؟ و تاسف بیشتر برای اطرافیان وزیر که حتی مزاح صورت گرفته را نیز آنها به وزیر القاء کردند و به مثابه بادمجان دور قاب چین ها رفتار می کنند. در پایان لازم است اظهار امیدواری کنم که این سوتفاهم ایجاد نشود که این نقد با نگاهی سیاسی نگاشته شده است، چنانکه در دو روز اخیر برخی با اهداف سیاسی به نقد وزیر کشاورزی پرداختند و برخی دیگر با همین هدف به حمایت از وی اقدام کردند.
عضو شورای شهر رشت در هجدهمین جلسه شورای این شهر و در بخشی از سخنان خود به سفر وزیر کشاورزی به لنگرود و اظهارات ناراحت کننده وی که نشاندهنده توهین به برنجکاران بود، اظهار کرد: باعث تاسف است کشاورزی که دغدغه قیمت برنج دارد، وزیرمی گوید سبوس بدهید. جای خوشحالی است که تاثیر فضای رسانه ای اینقدر بود که وزیر ناچار شد، سریعا واکنش نشان دهد.
زاهد به فرهنگ فولکور گیلان و نوع معنای سبوس در فرهنگ محاوره اشاره نمود و افزود: سبوس در گیلان هنوز غذای چهارپاست. زیرا هنوز نتوانسته ایم از سبوس برنج فراوری های جدید تولید کنیم. هرچند وزیر و استاندار گیلان به دلیل عدم آگاهی از فرهنگ گیلان، موجب ناراحتی کشاورزان شدند، اما تاسف برای مجموعه نماینده های گیلانی است که آنجا بودند و تذکر ندادند که در فرهنگ ما این جمله معنای خوبی نمی دهد.
وی ابراز کرد: تکذیب وزیر را به عنوان عذرخواهی او می پذیریم. اما همین سبوس برنج را در حلق کسانی می کنیم که مهمان نواز بودن گیلانی ها را با خیلی چیزهای دیگر اشتباه می گیرند. و در پایان تاکید می کنم: ادب مرد به ز دولت اوست.
گفتنی است فرهام زاهد در این جلسه سبوس برنج مخصوص چهارپایان را با خود همراه آورده بود.