به نام خدا
من نمیدانستم معنی "هرگز" را، تو چرا باز نگشتی دیگر؟
آه! ای واژه شوم! خو نکرده است دلم با تو هنوز... هوشنگ ابتهاج
تابناک / در اولین ساعات دو شبانه روز گذشته، هنگامیکه که هنوز شبانگاه جایش را به بامداد روشن نداده بود، اتوبوسی حامل 50 سرنشین در جاده نیریز به دره سقوط میکند. طبق اخبار اولیه این سانحه موجب مرگ 19 نفر از سرنشینان میگردد. خبر دردناکتر میشود، هنگامی که درمیابیم همه سرنشینان این اتوبوس "سرباز" بودهاند، سربازانی که دوره آموزشی را به پایان رساندهاند و حال به شوق دیدار خانوادههایشان این سفر چند ساعته با این وسیله فرسوده و عبور ازین جاده پرپیچ و خم و پر دستانداز را به جان میخرند. این را هم به جان میخرند روی تمام 2 ماه عمر رفتهشان در دوره آموزشی در بهترین ایام عمرشان. اصلا به جان میخرند روی تمام دو سال عمری که باید بگذارند برای دریافت کارت پایان خدمت!
اما چه رنجآور که اکنون آرزو میکنیم ای کاش تمام سختی این دوران را میکشیدند اما آرزوهایشان را با خود به گور نمیبردند، اما شوق دیدار مادرهایشان ناکام نمیماند.
شاخه جوانان و دانشجویان بنیاد امید ایرانیان خراسان رضوی بدینوسیله ضمن ابراز همدردی و تسلیت به خانوادههای این جوانان، پیشنهاداتی چند به مسئولین محترم دولتی و قانونگذار دارد تا مگر دیگر شاهد این چنین وقایع جانسوز نباشیم.
اول آنکه انتظار میرود پس از وقوع چندین مورد مشابه از حوادث رانندگی حین سفرها و اعزامهای جوانان، اعم از دانشجو و ورزشکار وسرباز، تجدید نظری جدی نسبت به نحوه این دست نقل و انتقالات صورت گیرد.
دیگر نمیتوان پیکان انتقاد را به سوی کردار بد سرنوشت روانه کرد. درخواست میشود از بهبود وضعیت جادهها، استفاده از وسایل نقلیه ایمن، تسریع در خدمات امدادی راهها و هرچه که به این حال موثر افتد، چشمپوشی نشود تا شاهد پرپر شدن سرمایههای ملی نباشیم.
از نمایندگان تازه نفس قانونگذار درخواست میشود، در این دوره حتما وضع قوانینی جهت بهبود خدمت سربازی را در دستور کار قرار دهند. سالهاست که از این شرایط نابسامان گلایه میشود و شاهد هیچ تغییری نیستیم. برای مثال پس از گذشت 38 سال از انقلاب و تبدیل شدن ایران به یکی از قدرتهای نظامی منطقه ضرورت سربازی اجباری آن هم به مدت دوسال هرگز درک نمیشود.
دورانی که بهترین سالهای عمر را تبدیل به خاطراتی مبنی بر له شدن کرامت انسانی و استعدادهای جوان میکند. پیشنهاد میشود که در قانون کشور، نوع خدمت از نوع اجباری به نوع حرفهای تغییر یابد. به این معنا که سربازی، جبری قانونی نباشد اما متقاضیان اعزام نیز حقوق و مزایایی بیش از آنکه امروز شاهدش هستیم، دریافت کنند.
سربازی اجباری برای پسران، از نظر متخصصان خانواده لطمات بسیاری را به ساختار ازدواج وارد کرده است، من جمله اینکه دو سال کار تقریبا بدون مزد دقیقا در سنی که پسران باید به کسب مهارت کار بپردازند، تاثیر مخربی بر توان مالی جوان میگذارد.
و اما در انتها پرسشی که مطرح میشود اینست: کدامیک از فرزندان مسئولین دوران سربازی را دور از خانه و دشوار گذرانده است؟! شاید اگر با همه جوانان این مملکت در برابر قانون یکسان رفتار شود، آنگاه پدرهای دستاندرکار برای امنیت جان فرزندان خود هم که شده تدبیری بیاندیشند.
شاخه جوانان و دانشجویان بنیاد امید ایرانیان خراسان رضوی
4/4/1395